De teloorgang van het poldermodel: een verhaal van winnaars en verliezers

Abstract: Al in de jaren 2000, werd aangetoond dat heel wat polders en waterschappen allerminst toonbeelden van overleg en inspraak waren, en dat, als dergelijke inspraak bestond, deze vanaf de late middeleeuwen aanzienlijk in belang afnam. Voor zover nog nodig, doorprikt Milja van Tielhof in Consensus en Conflict moeiteloos alle nog resterende romantische idee\uebn over middeleeuwse en vroegmoderne waterschappen als potenti\ueble wieg van de naoorlogse overlegeconomie of de moderne democratie. Het idee dat \u2018ijder die slegts maar een tuijntje in eijgendom besit\u2019 evenveel te zeggen zou hebben als een grote gelande in deze of gene polder, klonk de doorsnee bewoner van het kustgebied als gevaarlijke nonsens in de oren. Zoals de samenleving ongelijk was, was ook de inspraak in het waterbeheer ongelijk