Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania risankizumabu u pacjentów z łuszczycą plackowatą o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego: badanie retrospektywne przeprowadzone w warunkach rzeczywistej praktyki klinicznej

Wprowadzenie: W ostatnich latach leczenie łuszczycy przeszło prawdziwą rewolucję. Synteza przeciwciał monoklonalnych i zwiększona wiedza na temat zaburzeń immunologicznych powodujących łuszczycę zaowocowały opracowaniem kilku terapii ukierunkowanych na różne szlaki sygnałowe w łuszczycy. W roku 2019 risankizumab (Skyrizi®) został wprowadzony do leczenia łuszczycy plackowatej o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego i wykazał wysoką skuteczność kliniczną, jednak pomimo istniejących badań klinicznych nadal potrzebna jest ocena jego profilu bezpieczeństwa, skuteczności i tolerancji wśród różnych grup pacjentów. Celem niniejszego badania jest ocena skuteczności i bezpieczeństwa risankizumabu w polskiej grupie pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej łuszczycą plackowatą. Materiał i metody: Przeprowadzono podłużne retrospektywne 2-letnie badanie, do którego zakwalifikowano 48 dorosłych z łuszczycą plackowatą. Pacjenci otrzymali co najmniej jedną dawkę risankizumabu w ciągu dwóch lat obserwacji. Reakcję na leczenie oceniano za pomocą wskaźnika nasilenia łuszczycy (PASI, Psoriasis Area and Severity Index), powierzchni ciała (BSA, body surface area) i wskaźnika wpływu dolegliwości skórnych na jakość życia (DLQI, Dermatology Life Quality Index) na początku leczenia, w 4., 16., 28., 40., 52. i 96. tygodniu leczenia. Ponadto dokonano oceny profilu bezpieczeństwa z wykorzystaniem historii medycznej pacjentów. Wyniki: Odnotowano statystycznie istotne obniżenie PASI (z 20,54 pkt do 0,16 pkt), BSA (z 18,77% do 0,20%) i DLQI (z 19,96 pkt do 0,00 pkt) po 96 tygodniach leczenia. W żadnym momencie leczenia nie zaobserwowano skutków ubocznych. Wnioski: Risankizumab wydaje się być kolejnym skutecznym przeciwciałem monoklonalnym w leczeniu łuszczycy, jednakże istnieje pilna potrzeba przeprowadzenia większej liczby badań w celu porównania jego skuteczności z innymi istniejącymi terapiami