Cechy kliniczne związane z przestrzeganiem zaleceń terapeutycznych (adherence) i wytrwałością w stosowaniu leczenia (persistence) u pacjentów z cukrzycą typu 2 leczonych dulaglutydem

Cel. Badanie przeprowadzono w celu określenia cech klinicznych związanych z przestrzeganiem zaleceń terapeutycznych (adherence) i wytrwałością w stosowaniu terapii (persistence) u pacjentów z cukrzycą typu 2 (T2DM, type 2 diabetes mellitus) leczonych dulaglutydem. Materiał i metody. W tym retrospektywnym, obserwacyjnym badaniu kohortowym wykorzystano model Common Data Model w szpitalu uniwersyteckim Seoul National University Hospital w Seulu w Korei Południowej. Pacjentów włączonych do badania obserwowano przez rok. Zastosowano wielowymiarową regresję logistyczną i liniową w celu zidentyfikowania czynników związanych odpowiednio z kategorycznymi (tj. statusem przestrzegania zaleceń i statusem kontynuacji) i ciągłymi [tj. odsetek dni, na które było pokrycie lekiem (PDC, proportion of days covered) i czasem trwania leczenia] miarami wyniku. Przeprowadzono analizę podgrup obejmującą pacjentów z wysokim ryzykiem chorób układu sercowo-naczyniowego (CVD, cardiovascular disease) (tj. z ≥ 2 możliwymi do zidentyfikowania czynnikami ryzyka). Wyniki. Do badania włączono 236 pacjentów. Starszy wiek i wyższy szacunkowy współczynnik filtracji kłębuszkowej istotnie zwiększały prawdopodobieństwo przestrzegania zaleceń terapeutycznych i kontynuacji leczenia. Natomiast wyjściowa otyłość oraz wyjściowe stosowanie pochodnej sulfonylomocznika i insuliny istotnie zmniejszały prawdopodobieństwo kontynuowania terapii dulaglutydem. Starszy wiek, zmiana dawki dulaglutydu i obecna wyjściowo neuropatia istotnie zwiększały PDC i wydłużały czas trwania leczenia. Żadna z miar wyniku dotyczących przestrzegania zaleceń lub wytrwałości w stosowaniu terapii nie różniła się istotnie pomiędzy pacjentami z wysokim ryzykiem CVD a dopasowaną grupą kontrolną. Nadciśnienie tętnicze i wyższe wyjściowe stężenie cholesterolu frakcji lipoprotein o niskiej gęstości (LDL-C, low-density lipoprotein cholesterol) istotnie zwiększały prawdopodobieństwo przestrzegania zaleceń u pacjentów z wysokim ryzykiem CVD. Wnioski. Zidentyfikowano cechy kliniczne osób stosujących dulaglutyd, które mogły wpływać na przestrzeganie zaleceń terapeutycznych i wytrwałość w stosowaniu terapii. Lekarze stosujący dulaglutyd pacjentów z T2DM mogą wykorzystać cechy kliniczne zidentyfikowane w tym badaniu, aby zoptymalizować przestrzeganie zaleceń terapeutycznych i wytrwałość w stosowaniu dulaglutydu