Zmienność somaklonalna chryzantem rozmnażanych in vitro z wykorzystaniem różnych rodzajów eksplantatów

In order to find a more efficient source of somaclones we performed a regeneration of adventitious shoots from two explant types, leaves and internodes, in eight chrysanthemum cultivars representing three groups consisted of original cultivars and their radiomutants. After the in vitro regeneration and growth, plants were transferred to the glasshouse and the phenotypes at anthesis were observed. Three new, attractive variants with changed inflorescence colours were obtained from two cultivars (‘Albugo’ and ‘Alchimist Tubular’) from leaf explants. The frequency of somaclones was 1.1% for ‘Albugo’ and 5.4% for ‘Alchimist Tubular’. The analysis of pigment content in ligulate florets revealed the presence of carotenoids in somaclones, while in control plants they were lacking. The genetic distinctiveness of new somaclones was corroborated with the estimation of the genetic similarity coefficients based on RAPD-PCR technique. Somaclones retained their phenotypes during subsequent vegetative propagations.Regenerację pędów przybyszowych in vitro z liści i międzywęźli ośmiu odmian chryzantem należących do trzech grup odmianowych złożonych z odmian wyjściowych i ich radio mutantów przeprowadzono po to, aby wskazał, który z eksplantatów może stanowił wydajniejsze źródło roślin bodących somaklonami. Po regeneracji i wzroście in vitro rośliny byáy uprawiane w szklarni. W czasie pełni kwitnienia prowadzono obserwacje fenotypów. Z eksplantatów liściowych dwóch odmian ‘Albugo’ i ‘Alchimist Tubular’ uzyskano trzy nowe, atrakcyjne warianty o zmienionych barwach kwiatostanów. Frekwencja somaklonów u ‘Albugo’ wynosiła 1,1%, a u ‘Alchmist Tubular’ 5,4%. Po przeanalizowaniu zawartości barwników w kwiatach języczkowatych somaklonów wykazano obecność karotenoidów przy jednoczesnym ich braku w kwiatach roślin kontrolnych. Obliczenie współczynnika podobieństwa genetycznego na podstawie wzorów prążkowych uzyskanych za pomocą metody RAPD-PCR pozwoliło na wykazanie odrębności genetycznej uzyskanych somaklonów. Zmienione rośliny powtórzyły swoje cechy po kolejnym rozmnożeniu wegetatywnych