Wpływ różnych podłoży na wskaźniki fotosyntesy i plon owoców pomidora uprawianego w szklarni

In the period 2009–2011, a study was conducted in a greenhouse, using fertigation, to determine the photosynthetic activity of leaves and tomato fruit yield of plants grown on different substrates. The plants were grown on rockwool slabs, 15 dm3 in volume, and slabs of the same volume made of the following straw chaff: rape straw; rape straw + peat (3:1); rape straw + pine bark (3:1); triticale straw; triticale straw + peat (3:1), triticale straw + pine bark (3:1). Two tomato plants were grown on each slab, leaving 22 fruit clusters on each plant during the period from February to October. The obtained results showed that photosynthetic pigment content, chlorophyll fluorescence, rate of photosynthesis and substomatal CO2 concentration in the leaves of tomato grown on rockwool and on rape or triticale straw chaff substrates did not differ statistically significantly. No significant differences were found in total yield of tomato fruits. Peat or pine bark addition to the rape or triticale straw substrates had no significant effect on the change in their usefulness. The substrates used differed only in the content of total phenolic compounds after tomato harvest. The substrates prepared from triticale straw and its mixture with peat and bark as well as from rape straw with bark were characterized by a higher level of phenolic compounds than the other substrates. In the opinion of the present authors, substrates of rape or triticale straw alone, and even more so with the addition of peat or pine bark are not inferior in any way to commonly used rockwool.W latach 2009–2011 przeprowadzono badania w szklarni z zastosowaniem fertygacji, dotyczące określenia aktywności fotosyntetycznej liści i plonu owoców pomidora uprawianego na różnych podłożach. Rośliny rosły na matach z wełny mineralnej o pojemności 15 dm3 i matach o analogicznej pojemności przygotowanych z sieczki: słomy rzepakowej, słomy rzepakowej + torf (3:1), słomy rzepakowej + kora sosnowa (3:1), słomy pszenżyta, słomy pszenżyta + torf (3:1), słomy pszenżyta + kora sosnowa (3:1). W każdej macie rosły 2 rośliny, prowadzone na 22 grona w okresie od lutego do października. Uzyskane wyniki wykazały, że zawartość barwników asymilacyjnych, fluorescencja chlorofilu, tempo fotosyntezy i podszparkowe stężenie CO2 w liściach pomidora uprawianego na wełnie mineralnej i podłożach przygotowanych z sieczki słomy rzepakowej lub pszenżyta nie różniły się w sposób istotny statystycznie. Nie stwierdzono także istotnych różnic w całkowitym plonie owoców pomidora. Dodatek torfu lub kory sosnowej do podłoży przygotowanych ze słomy rzepakowej lub pszenżyta nie wpłynął w istotny sposób na zmianę ich przydatności. Badane podłoża różniły się tylko zawartością związków fenolowych określoną po zakończeniu uprawy pomidora. Podłoża przygotowane ze słomy pszenżyta i jej mieszanek z torfem i korą, a także słomy rzepakowej z korą charakteryzowały się wyższym poziomem związków fenolowych niż pozostałe. W opinii autorów podłoże przygotowane z samej słomy rzepakowej lub słomy pszenżyta, a tym bardziej z dodatkiem torfu lub kory w niczym nie ustępują powszechnie stosowanej wełnie mineralnej