Multipl Skleroz: Sitokinler, Mr Lezyon Y�K�, G�Rsel Uyar�Lm��� Potensiyeller Ve Sakatl�K Puanlar� Aras�Ndaki Ili��kiler

Aim: The aim of this study was to investigate the relationships between the disability (EDSS) scores, magnetic resonance imaging (MRI) lesion burden, the visual evoked potential (VEP) latencies and the cytokine levels in patients with multiple sclerosis (MS) that previously not studied. Method: Study group consisted of 40 MS patients with either relapsing-remitting (RR) (n=29) or secondary progressive course (n=11) and control group comprised 35 matched healthy subjects. Student’s t test, Mann-Whitney U, Chi-squared and correlation analyses were used for statistical analyses. Result: In patient group EDSS scores varied from 1.5 to 8.5, all had abnormal MRI T2 plaque burden and 65.0% had abnormal VEP latencies. Serum levels of tumor necrosis factor-alpha (TNF-а) and interleukin-2 receptor (IL-2R) were significantly higher in patients compared to controls (P<0.001 and P<0.001, respectively). Serum levels of IL-6 and IL-10 were similar in patients and controls (P> 0.05). The total EDSS scores significantly correlated with the T2 plaque counts (r=0.637, P<0.001). Among all measured cytokines, only IL-8 levels were significantly correlated with the total EDSS scores and MRI lesion burden (r=0.590, P<0.001 and r=0.535, P<0.001, respectively). Other cytokine levels did not correlate with the disability scores, the amount of MRI lesions or the VEP latencies (P> 0.05). Conclusion: Our data indicate that despite clinical stability, immunological activity is not interrrupted in MS and the production of different cytokines were not uniformly affected by the immunomodulator medication. New therapeutic strategies correcting cytokine balance may be useful in MS.Amaç: Bu çalışmanın amacı multipl sklerozlu (MS) hastalarda sakatlık puanları (EDSS), magnetik rezonans görüntülemedeki (MRI) lezyon yükü, görsel uyarılmış potansiyel (VEP) gecikmeleri ve sitokin düzeyleri ilişkisini incelemektir. Metod: Çalışma grubu 40 MS’li hasta (29’u relaps-remisyon yapan tip, 11’i ikincil ilerleyici tip), kontrol grubu ise 35 eşlendirilmiş sağlıklı bireyden oluşturuldu. İncelenen değişkenler hast ve kontrol grubu arasında Student t testi, Mann-Whitney U testi, Ki-kare testi ile karşılaştırıldı ve korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular:Hasta grubunun EDSS puanları 1.5-8.5 arasında değişiyordu, hepsinde anormal MRI T2 plak yükü vardı ve %65’inde anormal VEP gecikmesi mevcuttu. Serum TNF-alfa ve interlökin 2 reseptör düzeyleri hastalarda kontrol grubundan anlamlı yüksek bulundu (ırasıyla, p<0.01 ve p<0.001). Serum interlökin-6 (IL-6) ve IL-10 düzeyleri hasta ve kontrol gruplarında farklı bulunmadı (p>0.05). Total EDSS puanları T2 plak sayısı ile korele bulundu (r=0.637, p<0.001). Ölçülen tüm sitokinler içinde sadece IL-8 düzeyi total EDSS puanları ve MRI lezyon yükü ile korele bulundu (sırasıyla, r=0.590, p<0.001 ve r=0.535, p<0.001). Diğer sitokin düzeyleri sakatlık puanları, MRI lezyon yükü ve VEP gecikmeleri ile ilişkili bulunmadı (p>0.05). Sonuç: Elde ettiğimiz veriler klinik stabiliteye rağmen, MS’de immunolojik aktivitenin kesintiye uğramadığını farklı sitokinlerin üretiminin immunomodülatör tedaviyle tek düze etkilenmediğini göstermektedir. Sitokin dengesini düzeltecek yeni tedavi stratejileri MS’de yararlı olabilir