Over de etiologie van de nitriet-geinduceerde hypertrofie van de zona glomerulosa van de bijnier van ratten: II De mogelijke rol van het type voer

Door Til en medewerkers is gerapporteerd dat toediening van lage doses nitriet via het drinkwater (KNO2: 1.2 mmol/l) aan de rat gedurende 90 dagen hypertrofie van de zona glomerulosa van de bijnieren veroorzaakt. Bij het RIVM is een confirmatiestudie uitgevoerd waaruit bleek dat dit effect alleen werd waargenomen bij een concentratie van 36 mmol/l KNO2 in het drinkwater. Mogelijke oorzaken voor dit verschil zijn de afstamming van de ratten of de samenstelling van het voer. In beide studies werd alleen aan het eind van de blootstellingsperiode histopathologisch onderzoek uitgevoerd. De doelstellingen van de thans gepresenteerde studie waren om te onderzoeken i) of het type voer invloed heeft op het ontstaan en de intensiteit van de door nitriet geinduceerde gaan hypertrofie van de zona glomerulosa van de bijnieren, ii) hoe snel deze hypertrofie zich ontwikkelt, iii) of en hoe snel herstel optreedt. In aanvulling op het onderzoek naar de effecten van nitriet op de zona glomerulosa van de bijnieren werden de klassieke parameters voor nitriettoxiciteit, namelijk lichaamsgewicht en de methaemoglobineconcentratie in bloed gemeten. Aangetoond werd dat de door nitriet geinduceerde lichte hypertrofie van de zona glomerulosa van de bijnieren snel optrad (binnen 4 weken). Tevens bleek dat de hypertrofie geen ernstigere vormen aannam bij voortdurende blootstelling, en maar langzaam verdween na stopzetten van de blootstelling. Met deze bevindingen dient rekening gehouden te worden bij de beoordeling van de gezondheidsrisico's van nitriet (en van nitraat). De toename van de concentratie methaemoglobine in bloed, welke het klassieke beeld vormt van het toxisch effect van nitriet, was afhankelijk van het type voer. Aangezien voedsel de belangrijkste bron van nitraat (en indirect van nitriet) is voor de mens, zijn nadere onderzoeken naar dit modulerend effect van belang voor de risicoschatting.Following administration of low nitrite doses via the drinking water (KNO2: 1.2 mmol./l) during 90 days, hypertrophy of the zona glomerulosa of the adrenals of rats has been reported by Til et al. In a confirmation study at the National Institute of Public Health and the Environment this effect was observed only when 36 mmol./l KNO2 was added to the drinking water of rats. This different respons may have been caused by the different Wistar strains used in both studies or by the differences in the composition of the feed. In these two studies histopathology was performed only at the end of the exposition period. The aims of the present study were to investigate 1) the effect of the type of feed on the occurrence and intensity of the nitrite-induced hypertrophy of the adrenal zona glomerulosa ; 2) to establish the rate of development ; and 3) to determine the reversibility of this lesion. In addition to the effects of nitrite on the adrenal zona glomerulosa, the classical parameters of nitrite toxicity, i.c. body weight and blood methaemoglobin concentration, were monitored. The present study has shown that the nitrite-induced slight hypertrophy of the adrenal zona glomerulosa occurred fast (i.e. within 4 weeks) after the start of the exposure. The hypertrophy did not aggravate during prolongation of the exposure, and diminished only slowly after withdrawal of nitrite. In the risk assessment of nitrite (and of nitrate) these findings should be taken into account. The blood methaemoglobin concentration, which is the classical toxic effect of nitrite, was affected by the type of feed. Because food is the major source of nitrate (and indirectly of nitrite) for humans, further studies into this modulatory effect are of interest to the risk assessment.IG