Onderzoek in het pathofysiologische mechanisme van HF-intoxicatie bij de rat

De pathofysiologische mechanismen van fluorwaterstof (HF) na blootstelling via de huid zijn nog onduidelijk. Om verbeterde therapeutische maatregelen te kunnen onderzoeken werd een diermodel voor HF toxiciteitsonderzoek ontwikkeld. De toxiciteit van HF werd onderzocht in de geanesthetiseerde en beademde rat. Hoge en lage fluoride intoxicatie-niveaus werden bereikt door infusie van verschillende natriumfluoride (NaF) oplossingen. De hoge en lage doses NaF resulteerden in overlevingstijden van 45 en 100-200 minuten. Bij beide intoxicatieniveaus werd een progressie en sterke afname van de hartfunctie gezien, de bloeddruk nam geleidelijk af en de hartfrequentie bleef stabiel tot de laatste fase. Arteriele en veneuze bloedgasmetingen lieten een toename in de arterieel-veneuze zuurstofconcentratie zien. Metingen van de fluoride en calcium bloed concentraties gedurende NaF-infusie lieten een geleidelijke toename van fluoride concentraties zien met een scherpe toename gedurende de laatste fase van de hoge dosis NaF infusie. De concentratie geioniseerd in plasma daalde gedurende het infuus van fluoride. Over het geheel genomen kwamen de effecten van de directe HP-infusie overeen met die gedurende NaF-infusie ; het enige verschil was de kortere overlevingstijd na HF infusie. Er kan daarom worden geconcludeerd dat de infusie van NaF in de rat gebruikt kan worden om effecten van HF toediening te bestuderen.RIV