Onderzoek naar biomerkers in neuslavage ten behoeve van het vaststellen van gezondheidseffecten door fotochemische luchtverontreiniging. Een haalbaarheidsstudie met vrijwilligers

In Nederland wordt jaarlijks regelmatig de grenswaarde voor ozon (1 uur maximale ozonconcentratie van 240 mug/m3) overschreden. Door de Gezondheidsraad is een indeling gemaakt van de mogelijke responsen bij blootstelling aan fotochemische luchtverontreiniging tijdens zomersmogepisoden, waarbij ozon de belangrijkste component is. Uit recent epidemiologisch onderzoek in Nederland blijkt dat een reductie in longfunctie te meten is, terwijl de grenswaarde voor Nederland, zijnde 240 mug/m3, niet werd overschreden. Het is onbekend of herhaalde ozonblootstelling uiteindelijk resulteert in chronische ziekten van de long. Om de epidemiologische studies voort te zetten, zal in een soortgelijk protocol de aanwezigheid van ontstekingsreacties worden bestudeerd in neuslavagevloeistof. Hierbij wordt ervan uitgegaan dat ontstekingsreacties in de neus, veroorzaakt door ozon, relevante informatie geven over effecten in de long. Dit rapport bevat de resultaten van een vooronderzoek waarin bij 12 volwassen vrijwilligers van het RIVM gedurende de maanden oktober tot december 1993 neuslavages zijn uitgevoerd. In deze voorstudie werd het aantal leukocyten, de concentratie immunomediatoren en biomerkers voor exsudatie in neuslavagevloeistof bepaald. Deze voorproef met 12 vrijwilligers heeft duidelijk aangetoond dat het mogelijk is voor ontstekingsreacties relevante biomerkers in de NAL te meten en dat deze studie de weg opent voor epidemiologisch onderzoek in kinderen, waarbij zowel longfunctie als ontstekingsreactie kunnen worden bestudeerd.In the Netherlands the Dutch Air Quality Guideline (i.e. one-hour maximum ozone concentration of 240 mug/m3) is exceeded several times per year. The National Board of Health (Gezondheidsraad) proposed a classification of possible responses on exposure to photochemical air pollution during summer episodes, in which ozone is the major component. Previous epidemiological studies in the Netherlands showed that photochemical smog episodes resulted in a reversible reduction of lung function, although the one-hour maximum ambient ozone concentration did not exceed the Dutch Air Quality Guideline of 240 mug/m3. In addition, it is not known if recurrent exposures to ozone result in induction of chronic disease.To continue the epidemiological studies in the Netherlands in a similar protocol, the presence of inflammatory responses will be investigated. In this follow-up study the observed reduction of lung function will be compared to the possibly induced inflammatory response measured in the nasal lavage fluid. The nose is investigated, because studies have shown that the inflammatory response in the nose may be predictive for the effects of ozone in the lung. This report described the results of a pilot study in which in 12 volunteers of the National Institute of Public Health and Environmental Protection the upper airway (nose) was lavaged several times during the months October till December 1993. This pilot study has shown that it is possible to measure relevant biomarkers in NAL and that these assays can be incorporated easily in epidemiological studies in school children in which pulmonary function is investigated.IG