Beheersing van campylobacter in de kippenvleesketen-naar een beslissingsondersteunend model

The goal of the CARMA project is to advise the Dutch government on the effectiveness and efficiency of measures aimed at reducing campylobacteriosis in the Dutch population. This report describes the framework of the CARMA project. Components forming the project are a chicken meat risk model, intervention measures in chicken meat production, autonomous developments, economic analysis, the societal acceptability of the intervention measures and the political culture in which the decision making takes place. The risk model is used here to estimate the effects of interventions in the chicken meat chain, from farm to consumer. The output of the risk assessment model, in terms of number of expected Campylobacter infections per age group per period, is input for the economic analysis. Autonomous developments that may affect risks in the near future are concentration in the production chain, increasing consumption of chicken meat and increasing away-from-home consumption. The economic evaluation focuses on the cost per case (i.e. Campylobacter infection) averted and the cost per (quality-adjusted) life year gained. The effectiveness of the interventions also depends on the acceptability of the interventions to stakeholders (industry, retailers and consumers). There are differences in the role that economic evaluation plays in the decision making of the two Dutch Ministries (Agriculture and Public Health) involved.Het doel van het CARMA (Campylobacter Risk Management and Assessment) project is om de overheid te adviseren over de effectiviteit en doelmatigheid van interventies gericht op het reduceren van campylobacteriose in de Nederlandse bevolking. Dit rapport beschrijft het raamwerk van het CARMA project, zoals toegepast op risico's geassocieerd met kippenvlees. De belangrijkste onderdelen van het onderzoek zijn: een risicomodel, interventiemaatregelen, aanvaardbaarheid van deze maatregelen, economische evaluatie, autonome ontwikkelingen en de politieke cultuur omtrent besluitvorming ten aanzien van voedselveiligheid. Het risicomodel zal gebruikt worden om de effecten van interventies in de productieketen, van de boerderij tot en met de verwerking bij de consument thuis, te schatten. De uitkomst van het risicomodel, het verwachte aantal infecties per leeftijdsgroep en per periode, vormt de invoer van het economische model. Autonome ontwikkelingen, die de risicoschatting en de interventiemaatregelen kunnen beinvloeden zijn schaalvergroting in de productieketen, stijging van de consumptie en een toenemend aandeel van buitenshuis eten. In de economische evaluatie zijn de kosten per vermeden geval van campylobacteriose en de kosten per (kwaliteits-gewogen) levensjaar de voornaamste doelvariabelen. De effectiviteit van maatregelen hangt ook af van de acceptatie door belanghebbende groeperingen (industrie, detaillisten, consumenten). Er zijn verschillen in de rol die economische evaluatie speelt in de besluitvorming van de Ministeries van VWS en van LNV