Wpływ leczenia operacyjnego na zgłaszane dolegliwości i stan neurologiczny chorych z dyskopatią kręgosłupa

Introduction. Treatment of patients with spine discopathy is the subject of interest in numerous medical disciplines and includes non-invasive as well as invasive methods. Both therapeutic ways aim to resolve the disc-root conflict. The clinical picture and the incidence of neurological complications depend on the location of herniated nucleus pulposus.Aim. To determine the influence of surgical treatment on reported ailments and neurological status of patients with spine discopathy.Material and Methods. The study was conducted twice (before and after the surgery) among 188 patients treated surgically due to cervical or lumbosacral spine discopathy. The analysis included: clinical and intraoperative diagnosis, the level of operation, BMI, and neurological status: Laseque’s sign, muscle strength, pain, dysesthesia, sphincter disorders. The results were analyzed by means of Microsoft Excel spreadsheet and Statistica 6.0, assuming a significance level of p≤ 0.05.Results. While assessing pain, in the case of L-S discopathy, the majority of patients belonged to group III (34%) and group IV (33.5%). After the operation, 37.8% of patients were classified as group II; in cervical discopathy this percentage was 12.2%. The positive Laseque’s sign before the operation was observed in 68.1% of the subjects; after the surgery in 56%.Dysesthesia in the case of the upper discopathy occurred in 72.9% of the patients, after the surgery in 30.3% (p <0.05).Conclusions. Performed surgery significantly results in reducing pain in patients. The improvement was also noticed in neurological status. (JNNN 2015;4(3):109–116)Wstęp. Leczenie pacjentów z dyskopatią kręgosłupa jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin medycznych i obejmujemetody nieinwazyjne oraz inwazyjne. Obydwa sposoby terapeutyczne zmierzają do rozładowania konfliktu dyskowo –korzeniowego. Obraz kliniczny i częstość powikłań neurologicznych zależą od lokalizacji przepukliny jądra miażdżystego.Cel. Określenie wpływu leczenia operacyjnego na zgłaszane dolegliwości i stan neurologiczny badanych z dyskopatią kręgosłupa.Materiał i metody. Badania przeprowadzono dwukrotnie (przed zabiegiem i po operacji) wśród 188 chorych, leczonychoperacyjnie z powodu dyskopatii szyjnej lub lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa. W analizie uwzględniono: rozpoznaniekliniczne i śródoperacyjne, poziom operacji, wskaźnik BMI oraz stan neurologiczny: objaw Laseque´a, siłę mięśniową,ból, zaburzenia czucia, zaburzenia zwieraczy. Wyniki przeprowadzono arkuszem kalkulacyjnym Microsoft Exceli Statistica 6.0, przyjmując poziom istotności p≤ 0.05.Wyniki. Oceniając ból, w przypadku dyskopatii L-S, badani w większości kwalifikowali się do grupy III (34%) orazdo grupy IV (33.5%). Po operacji 37.8% pacjentów zaszeregowano do grupy II; w dyskopatii szyjnej odsetek ten wyniósł 12.2%. Dodatni objaw Laseque´a przed operacją miało 68.1% badanych; po operacji – 56%. Zaburzenia czucia w dyskopatii górnej występowały u 72.9% badanych, po zabiegu u 30.3% pacjentów (p<0.05).Wnioski. Przeprowadzony zabieg operacyjny w istotny sposób wpływa na zmniejszenie dolegliwości bólowych badanych. Poprawa nastąpiła także zakresie stanu neurologicznego. (PNN 2015;4(3):109–116