Stanisław Pigoń wobec dyskursu regionalności

Autor podejmuje problem obecności wiejskich, chłopskich wątków we współczesnym dyskursieregionalności (tzw. małych ojczyzn). Osoba profesora Stanisława Pigonia, wybitnegouczonego i myśliciela, jest doskonałym łącznikiem z tradycją i aksjologią wsi, która nadalwpływa na poczucie tożsamości i zakorzenienia oraz stan świadomości wspólnot lokalnych.Tekst sytuuje tę problematykę na tle historycznym, wiąże ją z kształtowaniem się w XIXwieku na wsi nowej świadomości narodowej i społecznej, z ożywieniem politycznym i kulturalnym.Omawia w związku z tym zarówno rolę wielkich wydarzeń historycznych (np.powstanie wiejskiej legendy Tadeusza Kościuszki jako chłopskiego przywódcy), jak i wielkichprzywódców ruchu ludowego (np. Wincentego Witosa i Macieja Rataja) w szerzeniu postawobywatelskich i patriotycznych. Dzięki temu polski chłop stał się Polakiem. Autor śledzi teżwielkie zmiany w kulturze i świadomości wsi w okresie dwudziestolecia międzywojennegoi w czasach powojennych. Zwraca uwagę na aktualność przesłania Stanisława Pigonia, żepochodzenie wiejskie, lokalna kultura, gwara i tradycja jest wielką wartością, ważnym elementempoczucia tożsamości lokalnej i narodowej