The OCENA STANU FUNKCJONALNEGO PACJENTÓW ZAKWALIFIKOWANYCH DO ZABIEGU ALLOPLASTYKI STAWU BIODROWEGO

Introduction: Osteoarthritis of the hip joint is one of the most popular diseases affecting this joint. It most often occurs in people aged 50-80 years, but there is a risk of its occurrence in younger people due to predisposing factors. Changes in the joint are irreversible and the only way to stop the progressive changes is properly selected rehabilitation and, at a later stage, performing hip arthroplasty. The scope of physiotherapy includes areas such as kinesiotherapy, physical therapy, manual therapy and osteopathy. Aim: 1.To assess the clinical and functional condition of patients prior to hip arthroplasty. 2.Determination of factors influencing the increase in lower limb dysfunction. 3.Assessment of pain in osteoarthritis of the hip joint. Materials and methods: 46 people qualified for hip arthroplasty took part in the study. The study included the assessment of the range of motion using an inclinometer, the assessment of muscle strength according to the Lovett scale and the assessment of pain using the VAS scale. Results: In the study group, the greatest changes were observed in the reduction of the range of flexion mobility (p <0.05) and the internal rotation movement (p <0.05). There was a reduction in the range of mobility of extension, abduction, adduction and external rotation, but the results were not statistically significant. Degenerative changes predispose to increased pain (p <0.05). The patient's muscular strength decreases with the severity of the degenerative changes (p <0.05). Increasing pain causes the weakening of muscle strength (p <0.05). Conclusions: 1.Patients with coxarthrosis are characterized by a reduced range of motion in all motor planes, in particular flexion and internal rotation. 2.Degenerative changes reduce the muscle strength of the hip joint. 3.Pain increases along with the advancement of osteoarthritis.WSTĘP Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego jest jednym z najczęściej występujących schorzeń obejmujących ten narząd. Zazwyczaj występuje ona u ludzi w przedziale wiekowym 50-80, jednak istnieje ryzyko jej wystąpienia u osób młodszych ze względu na czynniki predysponujące. Zmiany w stawie są nieodwracalne i jedynym sposobem na ich zatrzymanie jest odpowiednio dobrana rehabilitacja, a w późniejszym etapie, wykonanie alloplastyki stawu biodrowego. Zakres fizjoterapii obejmuje dziedziny takie jak kinezyterapia, fizykoterapia, terapia manualna oraz osteopatia. Cel: 1.Ocena stanu klinicznego i funkcjonalnego pacjentów przed alloplastyką stawu biodrowego. 2.Określenie czynników wpływających na zwiększenie dysfunkcji kończyny dolnej. 3.Ocena bólu w chorobie zwyrodnieniowej stawu biodrowego. Materiały i metody: W przeprowadzonym badaniu wzięło udział 46 osób zakwalifikowanych do zabiegu alloplastyki stawu biodrowego. Badanie obejmowało ocenę zakresu ruchomości przy pomocy inklinometru, ocenę siły mięśniowej według skali Lovetta oraz ocenę bólu wykorzystując skalę VAS. Wyniki: W grupie badanej zaobserwowano największe zmiany w zmniejszeniu zakresu ruchomości zgięcia (p<0,05) oraz ruchu rotacji wewnętrznej (p<0,05). Zaobserwowano zmniejszenie zakresu ruchomości wyprostu, odwodzenia, przywodzenia oraz rotacji zewnętrznej, jednak wyniki nie były istotne statystycznie. Zmiany  zwyrodnieniowe predysponują do zwiększenia dolegliwości bólowych (p<0,05). Siła mięśniowa pacjenta zmniejsza się wraz ze stopniem zaawansowania zmian zwyrodnieniowych (p<0,05). Zwiększenie dolegliwości bólowych wpływa na osłabienie siły mięśniowej (p<0,05). Wnioski: 1.Pacjenci z coxarthrosis cechują się zmniejszonym zakresem ruchomości we wszystkich płaszczyznach ruchowych, w szczególności zgięciem i rotacją wewnętrzną. 2.Zmiany zwyrodnieniowe wpływają na obniżenie siły mięśniowej stawu biodrowego. 3.Dolegliwości bólowe zwiększają się wraz ze wzrostem zaawansowania choroby zwyrodnieniowej