I (nie) żyli długo i szczęśliwie. Konstrukcje zakończeń w polskiej literaturze dziecięcej o Zagładzie

The article focuses on endings of selected contemporary Polish children’s books about the Holocaust. In the majority of these stories, events are set in a ghetto. Crossing its wall is a turning point for the protagonists. I understand crossing this physical boundary as a positive preview of the future, a negative sign of the end of life, and a new beginning of one’s uncertainty about one’s fate. The study is divided into three parts devoted, respectively, to the biographies of Janusz Korczak, the endings of selected texts (including XY by Joanna Rudniańska, Szlemiel by Ryszard Marek Groński and Bezsenność Jutki by Dorota Combrzyńska-Nogala) and the case study of Arka czasu by Marcin Szczygielski. The collected observations are then analyzed in the context of the happy end convention, which, according to some researchers, is strongly associated with children's literature. Tematem artykułu są zakończenia wybranych współczesnych polskich tekstów o Zagładzie przeznaczonych dla młodego czytelnika. Miejscem akcji większości opowieści jest getto, a przekroczenie jego muru jest momentem przełomowym dla bohaterów, który można rozumieć wielorako, zarówno jako pozytywną zapowiedź przyszłości, negatywny znak końca życia czy nowy początek niepewności o swój los. Studium jest podzielone na trzy części, poświęcone odpowiednio biografiom Janusza Korczaka, zakończeniom wybranych tekstów o Zagładzie (m.in. XY Joanny Rudniańskiej, Szlemiel Ryszarda Marka Grońskiego i Bezsenność Jutki Doroty Combrzyńskiej-Nogali) oraz studium Arki czasu Marcina Szczygielskiego. Zebrane obserwacje zostają zanalizowane w kontekście szczęśliwego zakończenia, według niektórych badaczy silnie przynależnego literaturze dziecięcej.