Budowanie domu na skale – o chrześcijańskiej wizji procesu wychowania

Christian personalism which accepts the fundamental reality of God-the Father and man-a person is the right path leading to full understanding of the concept of personality as a combination of spirituality, individual traits and socialization which are inseparable features of human person. Pedagogy gives priority to problems essential for the theory of education , namely 'Who is a man' and 'What is his nature'. The reply to these questions determines the goal of upbringing, the reference to the appropriate system of values , that is the connection of ethics and education, as well as defines the components which are responsible for a harmonious and integral development of personality according to the personalistic norm.Personalistic pedagogy places emphasis on the affirmation of a person and on such upbringing which protects relationships with other people and man's whole environment. The immanent elements of this way of upbringing are the formation of man's rationality and his freedom, as well as that of his world outlook and emotions. It allows space for the protection of relationships with – through friendship with and love for – other people, and creating relations with God through religious education. Such upbringing consists in building relations with everything that is genuine and kind, upright and honest- thus being aimed at the harmonious growth of man's entire personality.Personalizm chrześcijański, w którym przyjmuje się podstawową rzeczywistość Boga osobowego i człowieka jako osoby, jest na właściwej drodze do zrozumienia w pełni pojęcia osobowości, łączącego w sobie zarazem duchowość, indywidualne piętno oraz uspołecznienie jako nierozłączne rysy istoty człowieka. W pedagogice w pierwszej kolejności chodzi o odpowiedź na fundamentalne dla teorii wychowania pytania, które brzmią: kim jest człowiek i jaka jest jego natura? Na tym opiera się określenie celu wychowania, odniesienie do odpowiedniego systemu wartości, czyli związku etyki i wychowania, a także określenie elementów konstytuujących harmonijny i integralny rozwój osobowości jako normy personalistycznej.Pedagogika personalistyczna kładzie nacisk na afirmację osoby, wychowuje w postawie chronienia relacji z innymi osobami i całym otoczeniem człowieka. Z pomocą przychodzi kształcenie i wychowanie rozumności człowieka i jego wolności; kształcenie wyobrażeń i wychowanie uczuć. Jest tu zarówno miejsce na chronienie powiązań przez przyjaźń i miłość z innymi ludźmi, jak i na budowanie właściwej relacji z Bogiem w religii. Wychowanie polega na nawiązaniu relacji z tym, co prawdziwe i dobre, słuszne i właściwe; ma zaowocować zharmonizowaniem całej osobowości człowieka