Dezyderaty przeżycia Wielkiego Postu według św. Siostry Faustyny

The period of Lent is a special time given by the Church. During Lent the faithful make resolutions, abstain and make an effort to work on their self-improvement. Frequently, renunciation refers to the material dimension, such as refraining from pleasure, limiting food or watching television. Another form of sacrifice refers to the spiritual dimension which is linked with self-improvement, realizing one’s faults and imperfections of character or spiritual development. Pastoral practice indicates that sometimes the faithful lack ideas how to use the time of Lent. The aim of this reflection is to provide some indication and offer suggestions how to experience Lent relying on the examples provided by Saint Sister Faustina in her Diary. Here are some of them: prayer, adoration and sharing with God your everyday life; overcoming difficulties in prayer and in relations with other people, praying for the conversion of sinners and help for clergymen In saving the lost souls; the humble bearing of suffering and receiving everything that God gives us with love, accepting God’s will as the crowning of all fasts and mortifications.Okres Wielkiego Postu to szczególny czas, jaki daje Kościół. Podczas niego wierni podejmują postanowienia, wyrzeczenia i wysiłek pracy nad sobą. Często wyrzeczenia odnoszą się do wymiaru materialnego: odmówienia sobie przyjemności, ograniczenia posiłku czy oglądania telewizji. Inna forma odnosi się do wymiaru duchowego, który wiąże się między innymi z pracą nad własnymi wadami, niedoskonałościami charakteru bądź pogłębieniem życia duchowego. Praktyka duszpasterska wskazuje, że niekiedy wiernym brakuje pomysłów, w jaki sposób spożytkować i dobrze wykorzystać czas Wielkiego Postu. Celem niniejszego rozważania jest podanie wskazówek i propozycji do jego przeżycia na podstawie przykładu św. Siostry Faustyny, które zapisała w „Dzienniczku”. Oto niektóre z nich: modlitwa, adoracja i dzielenie się z Bogiem codziennością; pokonywanie trudności w modlitwie i w relacjach z innymi; wypraszanie nawrócenie dla dusz oraz pomoc kapłanom w ich ratowaniu; znoszenie w pokorze cierpienia i przyjmowanie z miłością wszystkiego, co daje Bóg; poddawanie się woli Bożej jako korona wszelkich postów i umartwień.