Monodia łacińska w XLI edycji Śpiewnika Kościelnego Ks. Jana Siedleckiego

With respect to another edition of The Church Song-book by the Rev. Jan Siedlecki, the article aims to show how much the song-book values Gregorian chant in relation to the binding liturgical regulations and to what extent Gregorian music was used while preparing the song-book. With this end in view, the Gregorian repertoire included in the song-book was studied with reference to different celebrations of the liturgical year and by comparing it to the German song-book Gotteslob from the year 2013. The fact that a certain series of the Gregorian singing has been chosen and placed in a separate chapter of the Polish collection gives an impression that the repertoire is a continuation of a centuries-old musical tradition of the Church, adjusted to the changes introduced after The Second Vatican Council. It indicates the unity with the Catholic Church, making it possible to use the most basic Gregorian repertoire in the liturgy. In spite of the fact that national languages were introduced in the liturgy, this repertoire still plays a vital role, being a source of creativity and inspiration.W związku z wydaniem kolejnego już wydania Śpiewnika kościelnego ks. Jana Siedleckiego artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu dowartościowano w nim chorał gregoriański w świetle obowiązujących przepisów liturgicznych oraz na ile skorzystano ze skarbca muzyki gregoriańskiej w jego przygotowaniu. W tym celu przebadano zawarty w nim repertuar gregoriański, rozpatrując go pod kątem poszczególnych obchodów roku liturgicznego oraz porównując go z niemieckim śpiewnikiem Gotteslob z roku 2013. Wybór określonego kanonu śpiewów gregoriańskich i zamieszczenie ich w osobnym rozdziale polskiego zbioru sprawia wrażenie, iż repertuar ten jest kontynuacją wielowiekowej tradycji muzycznej Kościoła, umiejętnie dostosowaną do przeobrażeń wprowadzonych po Soborze Watykańskim II. Świadczy o łączności z Kościołem Powszechnym umożliwiając korzystanie z najbardziej podstawowego repertuaru gregoriańskiego podczas liturgii. Pomimo faktu wprowadzenia do liturgii jeżyków narodowych wciąż zajmuje on pierwsze miejsce, stanowiąc nieprzerwane źródło nowych twórczych inspiracji