Kapłaństwo wspólne w celebracji Eucharystii

The secular believers through baptism are incorporated into Christ’s priesthood. We are talking about the common priesthood of all the baptized. As “a chosen people, a royal priesthood, a holy nation, a people belonging to God” (1 Peter 2: 9) they are destined for divine worship, for conscious and active participation in the liturgy of the Church, for sharing the sacrifice of the Eucharist, for the sacramental life, for prayer, for thanksgiving, for testimony of life and active love. Reborn in Baptism, anointed with the Holy Spirit, as a spiritual house and a holy priesthood they are called to offer spiritual sacrifices by all Christian works. By participating in the dignity of the priesthood, which enables them to make a real sacrifice, that is Jesus Christ and to connect with it the sacrifice of their own lives, through those they become agents of grace and give true worship to God. Specific Eucharistic assembly reveals the Church as the Mystical Body of Christ, where It is the head of the body, the congregation are individual members. In the liturgy of the Eucharist, Christ fulfils his head function by gathering the believers through the hierarchy and sanctifies them. He makes them a holy person, that is the Church, and together with it he gives glory to his Father. He makes it also in the common prayer of praise to God the Father (cf. SC 83). The whole congregation in communion with Christ is the subject of the liturgy of the Eucharist. Liturgy is therefore the work of Christ and the Church, and He is the principal operant as the sole mediator between God and men. In the liturgy of the Eucharist as the common activity of the whole priestly Body of Christ, the common priesthood of the people of God is realized. The believers in virtue of their common priesthood join in the sacrifice of the Eucharist (cf. SC 10). The Eucharistic assembly embodies the common priesthood and by active participation in the liturgy of the Eucharist it performs specific assembly functions, as well as the functions performed by some members of the congregation. Lively awareness of the people of God, gathered for the celebration of the Eucharist, their participation in the priesthood of Christ, protects liturgy from clericalisation, where the celebrant does everything from the beginning to the end. Active participation in the Eucharist, growing out of the common priesthood, makes a living community of the Eucharistic assembly.Wierni świeccy przez chrzest zostają włączeni w kapłaństwo Chrystusa. Mówimy tu o kapłaństwie wspólnym wszystkich ochrzczonych. Jako „rodzaj wybrany, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabyty” (1P 2, 9) przeznaczeni są do kultu Bożego, do świadomego i czynnego uczestnictwa w liturgii Kościoła, do współudziału w ofierze Eucharystii, do życia sakramentalnego, modlitwy, dziękczynienia, świadectwa życia i czynnej miłości. Odrodzeni w chrzcie świętym, namaszczeni Duchem Świętym jako dom duchowy i święte kapłaństwo powołani są do składania duchowych ofiar przez wszystkie chrześcijańskie uczynki. Uczestnicząc w godności kapłańskiej, która uzdalnia do składania prawdziwej ofiary, to jest Jezusa Chrystusa i łączenia z nią ofiary własnego życia, stają się przez to pośrednikami łaski i oddają prawdziwy kult Bogu. Konkretne zgromadzenie eucharystyczne objawia Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa, gdzie On jest Głową tego Ciała, zgromadzeni wierni zaś poszczególnymi członkami. W liturgii Eucharystii Chrystus wypełnia swą funkcję Głowy przez to, że gromadzi wiernych za pośrednictwem hierarchii i uświęca ich. Czyni z nich lud święty, czyli Kościół i razem z nim oddaje chwałę swemu Ojcu. Czyni to także we wspólnej modlitwie uwielbienia Boga Ojca (por. KL 83). Całe zgromadzenie w jedności z Chrystusem jest podmiotem sprawowanej liturgii Eucharystii. Liturgia jest zatem dziełem Chrystusa i Kościoła, On zaś jest głównym działającym jako jedyny Pośrednik między Bogiem i ludźmi. W liturgii Eucharystii jako wspólnej czynności całego kapłańskiego Ciała Chrystusa urzeczywistnia się kapłaństwo wspólne ludu Bożego. Wierni na mocy swego kapłaństwa wspólnego współdziałają w ofiarowaniu Eucharystii (por. KL 10). Zgromadzenie eucharystyczne urzeczywistnia kapłaństwo wspólne także przez czynne uczestnictwo w liturgii Eucharystii, wykonując zarówno wspólnie funkcje właściwe zgromadzeniu, jak również przez funkcje spełniane przez niektórych członków zgromadzenia. Żywa świadomość ludu Bożego, zgromadzonego na celebracji Eucharystii, uczestnictwa w kapłaństwie Chrystusa, chroni liturgię przed klerykalizacją, gdzie celebrans od początku do końca czyni wszystko. Czynne uczestnictwo w Eucharystii, wyrastające z kapłaństwa wspólnego, czyni zgromadzenie eucharystyczne żywą wspólnotą