Muzułmańska awersja do sztuki figuratywnej a bizantyjski ikonoklazm. Krótka charakterystyka problemu

The Byzantine iconoclasm coincided with both important and similar events that took place in the Umayyad Caliphate. The Nicaea’s II (A.D. 787) conciliar documents as well as the chronicles at this time highlight the Muslim aversion to figurative art as the cause of the Byzantine iconoclasm. This paper aims to characterize Christian sources, which deal with the iconoclasm in the context of changes that took place in the Umayyad Caliphate in the turn of the 8th and 9th centuries.Bizantyjski ikonoklazm zbiegł się w czasie z pewnymi wydarzeniami o podobnym charakterze rozgrywającymi się w kalifacie Umajjadów. Dokumenty Soboru Nicejskiego (787 r.), jak i kroniki historyczne tego okresu dopatrują się przyczyny ikonoklazmu w muzułmańskiej niechęci do sztuki figuratywnej. Celem niniejszego artykułu jest krótka charakterystyka chrześcijańskich tekstów źródłowych w kontekście przemian, jakie zachodziły na przełomie VII i VIII wieku w kalifacie Umajjadów