Standaryzacja zapisu treści jako warunek efektywnej praktyki infobrokerskiej

Information broking education, both in the form of graduate studies and humanities specialties, systematically increases the number of graduates able to create an individual infobroking culture within organizations. This determines the effectiveness of decision-making processes and, consequently, the possibility to succeed and gain competitive advantage. The success is achieved using modern methods, appropriate for organizations that participate in the processes of knowledge creation as the final product.Authorization of content sources, standardization of forms of recording, rationalization of processes of experience accumulation and knowledge sharing as well as optimization of transparent decision-making processes are basic actions that create the culture of modern organizations.Infobroking practice ultimately leads to creation of specific content. This applies to infobroking understood both as classic services of searching information on demand as well as systems infobroking with its problematic relevance of knowledge and intellectual-mental conditions of organization. The effectiveness of the infobroking practice is generally recognized as content. However, content recording standards – starting at the level of the file name – are directly related to the level of knowledge communication process optimization. Analyzing these standards is looking for the optimal form of file names as the simplest and the most massive component of knowledge communication processes. In modern organizations these processes have become a critical factor in their effectiveness.Edukacja infobrokerska – w postaci zarówno studiów podyplomowych oraz wyprofilowanych specjalności studiów humanistycznych – systematycznie poszerza krąg absolwentów studiów wyższych, zorientowanych w problematyce komunikacji wiedzy na tyle, aby samodzielnie kreować rozwój kultury infobrokerskiej w organizacji. Jest to obszar ważkich działań warunkujących efektywność procesów decyzyjnych, a w konsekwencji możliwość odniesienia sukcesu i uzyskania przewagi nad konkurencją – nowoczesnymi metodami, właściwymi dla organizacji, które partycypują w procesach tworzenia wiedzy, jako produktu finalnego.Autoryzacja źródeł treści, standaryzacja ich form zapisu, racjonalizacja procesów kumulacji doświadczenia organizacji, dzielenia się wiedzą oraz optymalizacja transparentnych procesów decyzyjnych – to początek listy działań kreujących kulturę organizacji.Praktyka infobrokerska prowadzi ostatecznie do powstania zapisu określonych treści. Zarówno ta – w postaci klasycznej, ograniczającej się do usługi wyszukiwania określonych informacji, jak i w ujęciu infobrokerstwa systemowego – postrzegającego procesy komunikacji wiedzy w perspektywie problemowej relewancji wiedzy oraz uwarunkowań intelektualno-mentalnych organizacji. Efektywność praktyki infobrokerskiej odnoszona jest zazwyczaj do zawartości treści. Tymczasem standard zapisu treści – już na poziomie nazw plików – pozostaje w bezpośrednim związku z poziomem optymalizacji procesów komunikacji wiedzy. Analizując te standardy poszukujemy optymalnej formy zapisu nazw plików, jako najprostszego, a zarazem najbardziej masowego składnika procesów komunikacji wiedzy. We współczesnych organizacjach procesy te urosły do rangi czynnika krytycznego ich efektywności.