Na drogach dialogu Kościoła z Żydami i judaizmem

The author, Professor Waldemar Chrostowski, the former member of Polish Bishops Commission for the Dialogue with Judaism (1988–2006), presents the main points, valid both on theological and pastoral level, consisting somewhat like “Decalogue of the Catholic-Jewish Dialogue”: 1. The common roots and common spiritual heritage; 2. The formula of “(in a certain way) our elder brothers”; 3. The firmness of Israel’s election; 4. “Who meets Jesus Christ, meets Judaism”; 5. The responsibility (both historical and theological) for the death of Jesus; 6. Christian theology of Judaism and Jewish theology of Christianity; 7. Shoah/Holocaust and antisemitism; 8. The State of Israel, the Holy Land and Jerusalem; 9. The nature and aims of the Catholic-Jewish dialogue; 10. The possibility of cooperation and common tasks in contemporary world. The concrete solutions and inspirations given by John Paul II and Benedict XVI are mentioned. Fundament nowego spojrzenia Kościoła na Żydów i judaizm stanowi ogłoszona 28 października 1965 r. deklaracja II Soboru Watykańskiego Nostra aetate o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich. Jej wskazania zostały rozwinięte w dwóch dokumentach Stolicy Apostolskiej1 oraz w nauczaniu Jana Pawła II, zebranym w zbiorach wydanych w języku angielskim2 i niemieckim3, które jednak nie są kompletne, oraz w całościowym zbiorze, obejmującym ponad dwieście wypowiedzi z okresu całego pontyfikatu, który ukazał się w języku polskim4. Posoborowe nastawienie Kościoła rozwija Benedykt XVI5. Najważniejsze nurty i kierunki nauczania obu papieży, Jana Pawła II i Benedykta XVI, pokrywają się z tymi, które zostały zalecone w soboro- wej deklaracji Nostra aeate, zostały jednak w wielu przypadkach rozwinięte i doprecyzowane. Przyglądając się im uważnie, widać zarówno osiągnięcia we wzajemnym spojrzeniu na siebie wyznawców obu religii, jak i poważne wyzwania, których przezwyciężanie wciąż natrafia na niemałe trudności6