Metode određivanja antioksidativne aktivnosti biljnih ekstrakata in vitro

Plants are rich sources of secondary metabolites that exhibit diverse biological and pharmacological effects. Some plant ingredients, primarily phenolics, have significant in vitro antioxidant activity, which implies their contribution to the maintenance of redox balance in the body. These potential antioxidant agents are structurally very diverse, having different mechanisms of antioxidant activity. Since there is a growing necessity to detect, develop and understand effective antioxidant compounds, interest in the identification and the measurement of antioxidants in various plant isolates is persistently growing and many methods are being established. Most of the available in vitro tests are affordable and easy to perform, but due to the complex composition of plant extracts, different kinetics, mechanisms and specificity of the chemical reactions underlying these tests, there is no universal parameter for the assessment of antioxidant activity. In this paper, some of the currently most used in vitro methods for investigating and evaluating antioxidant activity of plant extracts are presented, emphasizing their advantages and weaknesses.Biljke su bogati izvori sekundarnih metabolita koji ispoljavaju raznovrsne biološke i farmakološke efekte. Neki biljni sastojci, u prvom redu polifenolna jedinjenja, ispoljavaju značajnu in vitro antioksidativnu aktivnost, zbog čega se smatra da mogu doprineti održanju redoks ravnoteže u organizmu. Ovi potencijalni antioksidativni agensi strukturno su veoma raznovrsni i deluju različitim antioksidantnim mehanizmima. S obzirom na rastuću potrebu za iznalaženjem, razvojem i razumevanjem efikasnih antioksidanasa, interesovanje za ispitivanje antioksidanasa u različitim biljnim izolatima kontinuirano raste, pa su shodno tome i razvijeni mnogi testovi. Većina dostupnih in vitro testova je pristupačna i jednostavna za izvođenje, ali zbog složenog sastava biljnih ekstrakata, različite kinetike, mehanizama i specifičnosti hemijskih reakcija na kojima se ovi testovi zasnivaju, još uvek ne postoji univerzalni parametar za procenu antioksidativne aktivnosti. U ovom radu su prikazane neke od trenutno najkorišćenijih in vitro metoda za ispitivanje i procenu antioksidativne aktivnosti biljnih ekstrakata, s naglaskom na njihove prednosti i nedostatke