Mars z upominkiem na wesele. Siedemnastowieczne panegiryki jako świadectwo mentalności

Autor artykułu dokonuje analizy panegiryku napisanego przez zapomnianego obecnie pisarza Aleksandra Magnuszewskiego. Zwraca uwagę na dotyczące tekstu kwestie wewnętrzne (organizacja retoryczna) i zewnętrzne (relacje poety i adresatów jego panegiryku), bada język utworu, budowę retoryczną, środki stylistyczne oraz motywy heraldyczne. Odnosi się do kontekstów politycznych oraz społecznych towarzyszących powstaniu panegiryku, m. in. kwestii dotyczącej postrzegania roli kobiety oraz walki wojennej w życiu mężczyzny. Dołączona do artykułu edycja krytyczna fragmentów obszernego panegiryku weselnego napisanego przez Aleksandra Magnuszewskiego z okazji ślubu Jędrzeja Ścibora Chełmskiego oraz Marianny Bieganowskiej. Tekst opracował oraz opatrzył komentarzem Jakub Z. Lichański