PLATON' DA TRAJİK VAROLUŞUN KÖKENSİZ KÖKENİ OLARAK EROS

Bu bildiride arzu ile insani varoluş arasındaki temelsiz ilişkinin Platon’da Eros kavramı aracılığıyla nasıl düşünülebileceği dile getirilmeye çalışılacaktır. Platon’un Eros olarak düşündüğü arzu onun özellikle Lysis, Phaidros ve Şölen’den oluşan erotik diyaloglarında gelişimsel bir biçimde ele alınır ve arzu ile onun kökene ilişkin usdışı doğasının Platon’un Varlık kavrayışında önemli bir yer tuttuğu söylenebilir. Eros, Platon’un yapıtlarının tümü için geçerli olduğu savlanabilecek yaratıcı bir ilke görünümündedir ve Platon’un düşüncesinde diyalog formuyla Eros arasında temel bir ilişki vardır. Bu ilişkinin odağında parçalanmış ve arada-duran varoluşuyla insan bulunur. İnsan, farklı, ayrılmış dünyalara aittir ve bu yüzden de varoluşu kökensizliğin belirtisi olan bir yersiz-yurtsuzlukla ve yabancılıkla damgalanmıştır