KUR'ÂN'DA ŞİRKİN İPTALİNDE VÂRİT OLAN İFADELERİN DİLSEL ÖZELLİKLERİ

Öz Kur’ân’ın indirilişindeki birinci gaye, insanları tevhîd inancına ulaştırmak, bu inancı benimsemelerini ve özümsemelerini sağlamaktır. Bu ise ilkin tevhîde zıt fikir ve inanışları ortadan kaldırmakla mümkündür. Tabiî olarak Kur’ân bunlarla mücadele etmeye yönelmiş ve toplumu bütün yönleriyle saran şirk anlayışını bertaraf etmeye çalışmıştır. Kur’ân, müşriklerin toplumsal yapılarını, temayüllerini ve ruh hallerini göz önünde bulundurarak, şirki ve şirk tanrılarını iptal için muhataplarıyla muhtelif usûllerle mücadele etmiştir. Bu cümleden olarak, Arapların öteden beri alışageldikleri üslubu da muhafaza etmiş, bildikleri bir üslupla onlarla mücadele etmeye ihtimam göstermişir. Sıklıkla kullandıkları ifadeleri Kur’ân da en mükemmel biçimde kullanmış ve bu yolla da onları ikna etmeyi hedeflemiştir. Örneğin, Araplar kasemi sıklıkla kullanmışlardır. Baktığımızda kasem Kur’ân’da da çok gelmiştir. Aynı şekilde te’kid, istifham, teşbih ve tekrar gibi kullanımlar sıklıkla gelmiştir. Gayemiz bu tür kullanımların şirk tanrılarının iptalinde ifade ettikleri mana ya da manaları ortaya çıkarmak ve çıkan bu manaların şirk tanrılarının iptalinde oynadığı rolü dikkatlere sunmaktır