Allah İnancında Aşırılık ve İtidal

Yüce Allah, insanı yaratmış ona doğru ve yanlış yolu göstermiştir. Kendisine hiçbir şekilde ortak koşulmaması ve hiçbir varlığa benzetilmemesi gerektiğini de vahiyle bildirmiştir. Allah’ın (cc) bu emirlerine aldırış etmeyen Yahudi ve Hristiyanlar, Allah’a çocuk isnat etmiş, haham ve rahiplerini rab edinmiş, O’nun (cc) hakkında uygunsuz yakıştırmalarda bulunarak O’na (cc) şirk koşmuş ve dalalete sapmışlardır. Sabiîler de melaikeye, yıldızlara ve putlara ibadet etmiş, semavî dinin asli mecrasından inhiraf ederek aşırıya düşmüşlerdir. İlahî dinlerdeki bu bozulmalar üzerine Allah (cc), indirdiği son ilahî kitap olan Kur’ân ile yapılan tahrifatlara dikkat çekmiştir. Kur’ân’ın ortaya koymuş olduğu temel iman esaslarına rağmen, zamanla İslâm dini bünyesinde yer aldığını söyleyen Sebeiyye ve Beyaniyye gibi aşırı mezhepler de Allah’ın (cc) sıfatları hakkında teşbîh ve tecsîmi kabul ederek itidalden uzaklaşmışlardır. İşte bu çalışmada adı geçen din ve mezheplerin Allah inancında gösterdikleri aşırılık ile İslâm’ın bu husustaki itidal örneklerine yer verilecektir