Hasen Lî Zâtihi'yi Yeniden Tanımlamak

Hadîsler, dinin esas kaynaklarından ve temel dayanaklarından biridir. Bu kaynağın Hz. Peygamber’e aidiyetinin tespiti noktasında ciddi gayret sarf edilmiştir. Hadîs usûlünün sudûrdan sutûra geçtiği günden beri en ince detay bile düşünülmüş ve hadîslerin doğru anlaşılması için bölümlere ayrılmıştır. Mütekaddimûn döneminde hadîsler, hüküm itibariyle sahih ve zayıf olmak üzere ikili bir tasnife tabi tutulmuştur. Müteahhirûn döneminde ise bu ikili tasnife hasen hadîs de ilave edilerek üçlü bir tasnife geçilmiştir. Bu sınıflandırmanın da alt bölümleri mevcut olup bu çalışmada sadece hasen li-zâtihi kavramının tanımı üzerinde durulacaktır. Hadîs usûlünde kavramlar, hadîslerin aideyetinin tespitinde önemli bir fonksiyona sahiptir. Önemli kavramlardan biri de hasen kavramıdır. Hadîs usulünde hasen hadîsin ne olduğu tartışılmış ve onu tarif etmenin zorluğuna dikkat çekilmiştir. Hasen hadîs için yapılan tariflerde bu kavramın sahîh hadîsin şartlarını taşıdığı belirtilmiş, sahîh ile hasen arasındaki tek farkın, hasen hadîsteki zabtın sahîh hadîse nispetle daha düşük oranda tahakkuk etmiş olmasının altı çizilmiştir. Hadîs usûlüne dair yazılmış birçok eserde hasen hadîsin tanımında zabtın noksan oluşuna işaret edilmesine rağmen sahîh hadîs için istenilen diğer şartların eksiklik seviyesine değinilmemiştir. Bu makalede sahîh hadîsin tanımında yer alan zabt şartı dışındaki diğer şartların hasen hadîsin tanımında temel kıstas olduğu olup olmadığı ele alınacaktır.Ḥadīths are one of the main sources of religion and its main pillars. Serious efforts have been made in determining the belonging of this source to the Prophet (s.a.w.). In the methodology of ḥadīths has been considered even the finest detail since the day of the hearts to the line, and has been divided into sections for the correct understanding of the ḥadīths. In the period of the former scholars, ḥadīths were subjected to a dual distinction, namely, ṣaḥīḥ (authentice) ḥadīth and the weak ḥadīths. In later scholars, in addition to these two classes, 'ḥasan ḥadīth' was added and a triple classification was made. There are also sub-sections of this classification and this study will focus only on the definition of Ḥasan li ḏātihi. The concepts in ḥadīth method have an important function in understanding the ḥadīths. One of the important concepts is the concept of ḥasan. In the methodology of ḥadīths, it is discussed what ḥasan ḥadīth is, and pointed out the difficulty of describing it. In the recipes for ''ḥasan ḥadīth'' it is stated that this concept carries the conditions of the ṣaḥīḥ ḥadīth. The only difference between ṣaḥīḥ ḥadīth and ḥasan ḥadīths is the fact that the sources in ḥasan ḥadīth had accrued less than ṣaḥīḥ ḥadīth. In many works written about the methodology of ḥadīths, although there is a deficiency of the source in the definition of ḥasan ḥadīth, the deficiency level of the other requirements for ṣaḥīḥ ḥadīth had not been mentioned. In this article, it will be examined whether the other conditions except ḍabt condition in the definition of ṣaḥīḥ ḥadīth are the basic criterion in the definition of ḥasan ḥadīth