The relationship between technostress and sustainable employability:Does age matter?

Voortschrijdende digitalisering en technologisering van werk kunnen stress oproepen. Dit samen met de vergrijzing van het personeelsbestand zet mogelijk de duurzame inzetbaarheid van het personeel onder druk. In een organisatie uit de technische sector is nagegaan in welke mate duurzame inzetbaarheid samenhangt met het ervaren van stress als gevolg van werken met technologie (technostress). Daarnaast is onderzocht wat de mogelijke invloed van chronologische leeftijd is op deze relatie. Voor technostress is onderscheid gemaakt tussen vijf verschillende dimensies, te weten: techno-overbelasting, techno-invasie, techno-complexiteit, techno-onveiligheid en techno-onzekerheid. Duurzame inzetbaarheid is gemeten aan de hand van de drie bekende pijlers: werkvermogen, employability en vitaliteit. Aan dit onderzoek werkten 158 respondenten mee. De resultaten laten onder andere zien dat technostress slechts in geringe mate negatief samenhangt met duurzame inzetbaarheid. Uit de regressieanalyses komt naar voren dat oudere werknemers een lagere employability ervaren dan jongere werknemers. Hun werkvermogen en vitaliteit verschillen echter niet van die van jongere werknemers. De invloed van leeftijd op het verband tussen technostress en duurzame inzetbaarheid is eveneens beperkt. Al met al blijkt uit deze studie dat de consequenties van technostress voor duurzame inzetbaarheid gering zijn. Kalenderleeftijd lijkt in dit verband geen grote rol te spelen