Critical Literacy – Open Values, Imaginary Rationalities

Critical Literacy – Open Values, Imaginary Rationalities This papers aims to emphasize the importance of discussing the relationship between positivism, critical pedagogy and politics of new media production of information and knowledge, claiming that critical information divide is far more problematic than digital (divide). In other words, if standardization of information literacy competencies shows its limits for upholding unbiased authenticity and relevance then such a position also asserts a deficit in recognizing focal points needed in analysing digital epistemology of today. The latter should encompass advocacy of critical media, literacy and ethics as the core components for socially responsible production and distribution of information in the new public domain: Internet. When practices of collaborative production of knowledge or p2p – commons based production– is neither fully understood nor actualized in contemporary education then free/open distribution of (digital) commons is prevented by instrumentalized depolitization (culturalization) discourses in commodified information society. For that reason, I argue for denunciation of information literacy models through the lenses of Paolo Freire’s concept of a banking model of education, hacktivism, as well as Samek’s argument that “there is nothing more practical than learning how to build the self-confidence to weigh in with professional opinion and defend it as critique (not obstructiveness).” Krytyczne kompetencje – otwarte wartości, wyobrażona racjonalność Artykuł dąży do podkreślenia dyskusji o relacji między pozytywizmem, krytyczną pedagogiką i charakterystyczną dla nowych mediów polityką wytwarzania informacji i wiedzy; założenie wstępne powiada, że krytyczny tryb informacji jest dużo bardziej problematyczny niż cyfrowy. Innymi słowy, skoro standaryzacja kompetencji informatycznych ma swoje granice w zachowywaniu niezapośredniczonej autentyczności i znaczenia, takie stanowisko wywołuje problem w uznaniu zasadniczych miejsc analizy cyfrowej epistemologii współczesności. To ostatnie zjawisko powinno obejmować występowanie na rzecz krytycznych mediów, kompetencji i etyki jako kluczowych składników odpowiedzialnego społecznie wytwarzania i rozpowszechniania informacji w nowej domenie publicznej: w Internecie. Kiedy praktyki wspólnego lub p2p, opartego na uwspólnianiu, wytwarzania wiedzy nie są ani w pełni rozumiane, ani aktualizowane w nowoczesnej edukacji, wówczas wolne/otwarte rozpowszechnianie (cyfrowych) zasobów jest hamowane przez dyskursy zinstrumentalizowanej (kulturalistycznej) depolityzacji w skomodyfikowanym społeczeństwie informacyjnym. Z tego powodu opowiadam się za krytyką modeli kompetencji informacyjnych przy wykorzystaniu Paolo Freire’a koncepcji banking model edukacji i haktywizmu oraz krytycznego stanowiska wobec profesjonalnych stanowisk