Maidens in Greek Architecture : The Origin of the « Caryatids »

Το αρχαιότερο παράδειγμα χρήσης γυναικείων αγαλμάτων αντί για κίονες απαντά στους Δελφούς, και προτείνεται σε αυτό το άρθρο ότι οι απαιτήσεις του ιερού, με τον περιορισμένο χώρο του, καθόρισαν κατά κάποιον τρόπο την επινόηση αυτού του αρχιτεκτονικού στοιχείου. Αυτές οι μορφές συνδέονται με ορισμένους αιολικούς και ιωνικούς θησαυρούς του ιερού, που κοσμούνταν με εξαιρετικά πλούσια και επιτηδευμένα ανάγλυφα κυμάτια. Ο αρχιτεκτονικός τους πλούτος τονιζόταν με τη γλυπτική, καθώς και με την εισαγωγή συνεχούς ανάγλυφης ιωνικής ζωφόρου στη θέση των γεισιπόδων. Το μεγάλο μέγεθος των κυματίων μπορεί να μας οδηγήσει στην υπόθεση ότι, στους Δελφούς, οι Τωνες αρχιτέκτονες επιδίωξαν να αντιγράψουν σε μικρογραφία τη χλιδή και την κομψότητα των μνημειακών ναών της πατρίδας τους. Ως μέρος της σμίκρυνσης, εισάγεται και η μεμονωμένη γυναικεία μορφή στη θέση των σπονδύλων κιόνων με γλυπτό διάκοσμο, που ήταν σε χρήση στους κολοσ- σικούς ναούς της ανατολικής Ιωνίας. Σε μεταγενέστερα χρόνια, η ιδέα αντιγράφηκε από τον αρχιτέκτονα του Ερεχθείου και, από την Αθήνα, διαδόθηκε περαιτέρω.The earliest use of maidens in place of columns occurred at Delphi and it is suggested here that the requirements of the shrine, with its limited space, were in some way responsible for the origin of this type. These figures can be associated with a small group of Aeolic and Ionic treasuries at Delphi which were embellished with a profusion of elaborately decorated, carved mouldings. The richness of the architecture was enhanced by the addition of sculpture and the introduction of a continuous carved Ionic frieze in place of dentils. The great size of the mouldings suggests that the Ionic architects at Delphi were attempting to copy in miniature the lavishness and elegance of the great monumental temples of their homeland. As part of this process of miniaturization, it is suggested that the single female form was introduced in place of the sculptured column drums used in the colossal temples of the East. Afterwards the idea was copied by the architect of the Erechtheion and from Athens the idea spread.Le plus ancien exemple de l'utilisation de statues féminines pour remplacer des colonnes se trouvant à Delphes, l'article suggère que ce sont les exigences du sanctuaire, avec son espace réduit, qui sont en quelque sorte à l'origine de ce type. Ces figures peuvent être mises en relation avec un petit groupe de trésors éoliques et ioniques de Delphes qui étaient ornés d'une profusion de moulures au décor élaboré. La richesse de l'architecture y était rehaussée par l'addition de la sculpture et par l'introduction d'une frise ionique sculptée continue à la place des denticules. La grande taille des moulures suggère qu'à Delphes les architectes ioniens tentèrent de reproduire en miniature la profusion et l'élégance des grands temples monumentaux de leur patrie. C'est dans le cadre de ce processus de miniaturisation que la figure féminine isolée aurait été introduite, à la place des tambours de colonnes sculptés utilisés dans les temples colossaux d'Ionie de l'Est. L'idée, reprise ensuite par l'architecte de l'Érechthéion, se serait répandue à partir d'Athènes.Mylonas Shear Ione. Maidens in Greek Architecture : The Origin of the « Caryatids ». In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 123, livraison 1, 1999. pp. 65-85