C. Ofellius Ferus

Δημοσίευση του αγάλματος του C. Ofellius Férus, που αποκαταστάθηκε στο Μουσείο της Δήλου το 1987. Οσον αφορά την τυπολογία, η απεικόνιση εμπνέεται από πορτραίτα του Αλέξανδρου με δόρυ. Η τεχνοτροπία θυμίζει κλασική παράδοση, και μάλιστα του Πολύκλειτου και του Πραξιτέλη. Το δηλιακό πορτραίτο διακρίνεται από κατοπινά έργα, όπως ο Ψευδοαθλητής, με τα οποία το συγχέουν πολύ συχνά. Από την μελέτη της υποδοχής της παράστασης εξακριβώνεται η σημασία που έχει η ελληνιστική παράδοση στην απεικόνιση του ευεργέτη. Το έργο, που είναι λίγο μεταγενέστερο από την ίδρυση της Αγοράς των Ιταλών το 130-120, είναι ο καλύτερα σωζόμενος μάρτυρας της αττικής σχολής, με την οποία συνδέονται οι γλύπτες της Διονύσιος και Τιμαρχίδης. Στο παράρτημα γίνεται υπόμνηση των μαρτυριών για αυτή την οικογένεια αθηναίων γλυπτών και εξέταση του στέμματος της.Publication de la statue de C. Ofellius Férus, restaurée en 1987 au musée de Délos. Pour la typologie, l'effigie s'inspire de portraits d'Alexandre à la lance. Le style joue sur le rappel de traditions classiques, notamment polyclétéennes et praxitéliennes. Le portrait délien est distingué d'œuvres plus tardives, comme le Pseudo-athlète, avec lesquelles on l'a trop souvent confondu. L'étude de la réception de l'effigie amène à préciser l'importance de la tradition hellénistique dans la représentation de l'évergète. L'œuvre, qui est de peu postérieure à la construction de l'Agora des Italiens dans les années 130-120, est le meilleur témoin conservé de l'école attique, à laquelle se rattachent ses sculpteurs, Dionysios et Timarchidès. Rappel dans l'appendice des témoignages sur cette famille de sculpteurs athéniens, avec examen de son stemma.Queyrel François. C. Ofellius Ferus. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 115, livraison 1, 1991. pp. 389-464