Poziom deklarowanej aktywności fizycznej studentów z Białorusi

Background. Numerous connections of physical activity with biological indicators and various diseases justify its place in the multifaceted theory of health, thus making it a health measure. The aim of the study was to learn about the physical activity declared by students at Belarusian universities – to determine its level and dominant areas. Material and methods. 739 people studying in Brest, Minsk, and Grodno (Belarus) were surveyed with the long version of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ). Results. The total physical activity of the surveyed students amounted to 4840.5 metabolic equivalent of task (MET) min/week (median), which proves their significant involvement in the broadly understood physical culture. The dominant area of their physical activity proved to be work-related effort (median=1700.6 MET-min/week), while the lowest activity of the respondents was related to sport and recreation. The surveyed men showed higher MET-min/week rates in total physical activity and its components compared with women except for housework. In each of the analyzed variables (gender, Body Mass Index (BMI), self-assessment of physical fitness, and declared amount of spare time), there were statistically significant differences in the physical activity level of the surveyed students. Conclusions. The surveyed men proved to be more active than women in all domains of physical activity except for housework. Respondents with a BMI indicating overweight were more active than those with a normal BMI or those who were underweight. High self-esteem and declaration of lacking spare time are associated with high values of the MET-min/week index.Wprowadzenie. Liczne powiązania aktywności fizycznej ze wskaźnikami biologicznymi i różnymi jednostkami chorobowymi uzasadniają jej miejsce w wieloaspektowej teorii zdrowia, tym samym czynią ją swego rodzaju miernikiem zdrowia. Celem prezentowanej pracy było poznanie deklarowanej przez studentów białoruskich uczelni aktywności fizycznej – określenie jej poziomu oraz wskazanie dominujących obszarów. Materiał i metody. Sondażem diagnostycznym z wykorzystaniem długiej wersji Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ) objęto 739 osób studiujących w Brześciu, Mińsku i Grodnie (Białoruś). Wyniki. Wielkość deklarowanej całkowitej aktywności fizycznej badanych studentów wyniosła 4840,5 MET-min./tydzień (mediana), co świadczy o ich znacznym zaangażowaniu w szeroko pojętą kulturę fizyczną. Dominującym obszarem aktywności fizycznej okazały się wysiłki związane z pracą (mediana=1700,6 MET-min./tydzień), najniższą aktywność ankietowanych odnotowano w obrębie wysiłków o związanych ze sportem i rekreacją. Badani mężczyźni w porównaniu do badanych kobiet prezentowali wyższe wskaźniki MET-min./tydzień w obszarze całkowitej aktywności fizycznej i jej składowych, z wyjątkiem wysiłków związanych z pracami domowymi. W każdej z analizowanych zmiennych (płeć, BMI, samoocena sprawności fizycznej, deklarowana ilość wolnego czasu) wystąpiło istotne statystycznie zróżnicowanie poziomu aktywności fizycznej badanych studentów. Wnioski. Badani mężczyźni okazali się być aktywniejsi od kobiet we wszystkich domenach aktywności fizycznej oprócz prac domowych. Ankietowani z BMI wskazującym na nadwagę byli bardziej aktywni niż osoby z BMI w normie lub osoby z niedowagą. Wysoka samoocena i deklaracja nieposiadania wolnego czasu przez badaną młodzież wiąże się z wysokimi wartościami wskaźnika MET-min./tydzień