Robotyzacja walki zbrojnej, czyli biocybernetyczny żołnierz – zespolenie człowieka z robotem

Podstawową siłą napędzającą wojny był i jest człowiek. Współczesna biologia wzbogaciła naszą wiedzę na temat człowieka dotyczącą działania jego organizmu, mózgu, osobowości i zachowania. W wyniku rozwoju badań tej nauki poznajemy skomplikowane mechanizmy odpowiedzialne za zachowanie, emocje, zdolności i sprawność fizyczną oraz psychiczną człowieka. Prowadzi to do możliwości modyfikowania i poprawiania naturalnych jego właściwości. Wykorzystując wiedzę naukową i sukcesy najbardziej zaawansowanych technologii państwo i siły zbrojne dążą do udoskonalenia żołnierzy, chcą zwiększać ich zdolność bojową i maksymalizować ich bezpieczeństwo. Człowiek przyszłości będzie rezultatem zwartego powiązania człowieka i biotechnologii. Zjawisko to obejmuje również płaszczyznę militarną, a rozwój biotechnologii zaczął wywierać zasadniczy wpływ na siły zbrojne i kształt przyszłych wojen. Wojna jest rzeczą ludzką, więc kiedy człowiek zmieni się w postczłowieka, to wraz z przeobrażeniem się żołnierza w postżołnierza (żołnierza przyszłości) zmianie ulegnie także natura wojny. To człowiek, żołnierz i biotechnologia właśnie jest przedmiotem refleksji w niniejszym artykule