Fenomen samotności w emigracyjnej prozie Iwana Bunina

Celem niniejszej książki jest analiza i interpretacja emigracyjnej twórczości prozatorskiej Iwana Bunina w kontekście rosyjskiej i europejskiej myśli filozoficznej. Autorka bada zjawisko samotności w emigracyjnej prozie autora Ciemnych alei, toteż praca obejmuje takie pojęcia jak samotność kobieca i męska, poczucie obcości i nudy w małżeństwie, które w konsekwencji prowadzą do zdrady, tajemnica spotkania w akcie wzajemnej fascynacji, cielesność, będąca istotną przyczyną wyobcowania, śmierć (samobójstwo), gra, kłamstwo, pojmowane jako podstawowe elementy ludzkiego istnienia i relacji międzyludzkich. Fenomen samotności w twórczości Iwana Bunina dotychczas nie znalazł się w centrum zainteresowania badawczego literaturoznawców. Przyjęło się uważać, że w emigracyjnych utworach pisarza na pierwszy plan wysuwają się rozważania nad naturą miłości i jej różnorodnymi przejawami. Zasadniczym zadaniem prezentowanej monografii jest przedstawienie odmiennego spojrzenia na opowiadania autora Życia Arseniewa i podkreślenie przeżyć bohaterów, związanych z samotnością jako nieodłącznym elementem ludzkiego życia. Dlatego autorka niniejszego studium podjęła się próby wpisania problemu badawczego Fenomen samotności w emigracyjnej prozie Iwana Bunina w kontekst rozważań filozoficznych nad istotą samotności jako takiej