Le décalage lexical: une étude basée sur un corpus /

Doelstelling: In dit corpusgebaseerd onderzoek wordt de decalage onderzocht op het vlak van substantieven en adjectieven. Daarbij wordt de decalage niet in seconden gemeten, maar wordt nagegaan of de vertaling naar het Nederlands van de Spaanse substantieven en adjectieven zich in hetzelfde interval van tien seconden bevindt en zo niet, of de vertaling zich in het begin, in het midden of op het einde van het volgende interval bevindt. Bovendien wordt ook onderzocht hoe de Spaanse substantieven en adjectieven vertaald worden.Middelen of methode: Het vertrekpunt van deze masterproef is een corpus van elf getranscribeerde Spaanse geluidsfragmenten en de overeenkomstige Nederlandse getolkte versies ervan die ook getranscribeerd zijn. Voor de transcripties werd het programma “Praat” gebruikt. De transcripties werden vervolgens op zinsniveau gealigneerd met “SDL Trados WinAlign” en ze werden ook op woordniveau gealigneerd met het programma GIZA++. Daarna werden de Spaanse en Nederlandse transcripties aan POS-tagging onderworpen met de tagger NLTK. De output ervan voor het Spaans liet de wensen over, dus werd de POS-tagging nogmaals uitgevoerd met TreeTagger. Daarna werden de woordalignatie en de POS-tagging voor beide talen manueel opnieuw uitgevoerd omdat de output niet accuraat was. Vervolgens werden vier data bestudeerd en konden er enkele conclusies genomen worden. Om te onderzoeken of die conclusies terecht waren, werd er tot slot op zeven data een steekproef uitgevoerd.Resultaten: Er konden op twee vlakken conclusies getrokken worden. Ten eerste op het taaltechnologische vlak bleek dat de woordalignaties en de POS-tagging aan de hand van de gebruikte programma's niet betrouwbaar waren. Op taalkundig vlak is gebleken dat de vertaling van de Spaanse substantieven en adjectieven soms binnen hetzelfde interval van tien seconden valt als de Spaanse substantieven en adjectieven zelf, waarbij de tolk al dan niet informatie mist. Wanneer de tolk informatie mist, zien we dat hij langere pauzes houdt en de spreker waarschijnlijk niet meer kan volgen. Wanneer de tolk geen informatie mist, komt dat niet noodzakelijk door het feit dat de spreker een pauze houdt/heeft gehouden. Meestal was het zo dat er nog één tot drie vertalingen van Spaanse substantieven en adjectieven in het begin van het volgende interval vielen. De tolk komt meestal ongeveer één derde van een interval achter. Bovendien werden Spaanse substantieven en adjectieven ook vertaald door bijwoorden, werkwoorden, telwoorden en voornaamwoorden in het Nederlands.Master in het tolkenDoelstelling: In dit corpusgebaseerd onderzoek wordt de decalage onderzocht op het vlak van substantieven en adjectieven. Daarbij wordt de decalage niet in seconden gemeten, maar wordt nagegaan of de vertaling naar het Nederlands van de Spaanse substantieven en adjectieven zich in hetzelfde interval van tien seconden bevindt en zo niet, of de vertaling zich in het begin, in het midden of op het einde van het volgende interval bevindt. Bovendien wordt ook onderzocht hoe de Spaanse substantieven en adjectieven vertaald worden.Middelen of methode: Het vertrekpunt van deze masterproef is een corpus van elf getranscribeerde Spaanse geluidsfragmenten en de overeenkomstige Nederlandse getolkte versies ervan die ook getranscribeerd zijn. Voor de transcripties werd het programma “Praat” gebruikt. De transcripties werden vervolgens op zinsniveau gealigneerd met “SDL Trados WinAlign” en ze werden ook op woordniveau gealigneerd met het programma GIZA++. Daarna werden de Spaanse en Nederlandse transcripties aan POS-tagging onderworpen met de tagger NLTK. De output ervan voor het Spaans liet de wensen over, dus werd de POS-tagging nogmaals uitgevoerd met TreeTagger. Daarna werden de woordalignatie en de POS-tagging voor beide talen manueel opnieuw uitgevoerd omdat de output niet accuraat was. Vervolgens werden vier data bestudeerd en konden er enkele conclusies genomen worden. Om te onderzoeken of die conclusies terecht waren, werd er tot slot op zeven data een steekproef uitgevoerd.Resultaten: Er konden op twee vlakken conclusies getrokken worden. Ten eerste op het taaltechnologische vlak bleek dat de woordalignaties en de POS-tagging aan de hand van de gebruikte programma's niet betrouwbaar waren. Op taalkundig vlak is gebleken dat de vertaling van de Spaanse substantieven en adjectieven soms binnen hetzelfde interval van tien seconden valt als de Spaanse substantieven en adjectieven zelf, waarbij de tolk al dan niet informatie mist. Wanneer de tolk informatie mist, zien we dat hij langere pauzes houdt en de spreker waarschijnlijk niet meer kan volgen. Wanneer de tolk geen informatie mist, komt dat niet noodzakelijk door het feit dat de spreker een pauze houdt/heeft gehouden. Meestal was het zo dat er nog één tot drie vertalingen van Spaanse substantieven en adjectieven in het begin van het volgende interval vielen. De tolk komt meestal ongeveer één derde van een interval achter. Bovendien werden Spaanse substantieven en adjectieven ook vertaald door bijwoorden, werkwoorden, telwoorden en voornaamwoorden in het Nederlands