Ca va Poff /

Paul Antipoff raakt van de een op de andere dag vanaf de schouders verlamd. Hij kan nog wel zelf spreken en ademhalen. Met de weinige, hem overgebleven functies probeert hij een zo zelfstandig mogelijk leven op te bouwen en onderneemt hij zelfs een reis naar Niger. De schrijver vertelt zijn eigen verhaal. Er wordt een boeiend en nauwkeurig verslag gedaan van de gang van zaken. Het gevecht om te zijn als een ander, de overwinning, maar ook het verdriet en de moedeloosheid worden niet uit de weg gegaan. Het is een rijke levenservaring, verteld door deze krachtige mens. Door zijn gericht zijn op de omgeving komen mensen en ook andere landen duidelijk in beeld. Eerlijk en ontroerend worden bijvoorbeeld de vriendschap en het afscheid beschreven van François, zijn trouwe metgezel en helper. De schrijver, tot zijn verlamming in 1993 door een virus in Niger lichtontwerper en theatertechnicus, heeft een opmerkingsgave die maar weinigen is gegund. Flash-backs maken daarbij bestaande toestanden duidelijk. De goed verzorgde indeling, bladspiegel en het kleine maar ruim gedrukte lettertype maken het geheel nog meer tot een prettig leesbaar boek. Het boek is een vervolg op 'Het neusgatenperspectief'*; beide boeken kunnen echter los van elkaar gelezen worden. © NBD BiblionEen door een onbekend virus verlamd geraakte man vertelt hoe hij zijn waardigheid als mens wist terug te winnen en weer perspectief zag in zijn leven. Vervolg op "het neusgatenperspectief'.Paul Antipoff raakt van de een op de andere dag vanaf de schouders verlamd. Hij kan nog wel zelf spreken en ademhalen. Met de weinige, hem overgebleven functies probeert hij een zo zelfstandig mogelijk leven op te bouwen en onderneemt hij zelfs een reis naar Niger. De schrijver vertelt zijn eigen verhaal. Er wordt een boeiend en nauwkeurig verslag gedaan van de gang van zaken. Het gevecht om te zijn als een ander, de overwinning, maar ook het verdriet en de moedeloosheid worden niet uit de weg gegaan. Het is een rijke levenservaring, verteld door deze krachtige mens. Door zijn gericht zijn op de omgeving komen mensen en ook andere landen duidelijk in beeld. Eerlijk en ontroerend worden bijvoorbeeld de vriendschap en het afscheid beschreven van François, zijn trouwe metgezel en helper. De schrijver, tot zijn verlamming in 1993 door een virus in Niger lichtontwerper en theatertechnicus, heeft een opmerkingsgave die maar weinigen is gegund. Flash-backs maken daarbij bestaande toestanden duidelijk. De goed verzorgde indeling, bladspiegel en het kleine maar ruim gedrukte lettertype maken het geheel nog meer tot een prettig leesbaar boek. Het boek is een vervolg op 'Het neusgatenperspectief'*; beide boeken kunnen echter los van elkaar gelezen worden. © NBD Biblio