Konceptualizacija, doživljaj i simboličko mjesto smrti u grčkoj antici proučava se ne samo na teme- lju pogrebnih rituala i rituala plodnosti već i na temelju žrtvenih rituala te mitološkog imaginarija kroz koji sjene putuju i smještaju se u onostrano. U svakoj od ovih domena prisutne su i životinje. Naročito mjesto u grčkom odnosu prema smrti, ali i u samom pogrebnom ritualu, imale su životinje koje su se prinosile na grob i omogućavale da se tijekom krize koju je smrt izazvala, bar za trenu- tak, uspostavi iluzija kontrole nad životom. Pored toga, životinje su se pojavljivale u svijetu mrtvih najčešće kao dio hibridnih, životinjsko-ljudskih bića – monstruma. U oba ova konteksta radi se o velikom broju životinja od kojih ću vi...