Perspectieven van co-vergisting voor beperking van emissies van broeikasgassen uit de landbouw in Nederland

In het kader van het Reductieplan Overige Broeikasgassen is een perspectiefstudie covergisting en mestkwaliteit uitgevoerd. De voornaamste bijdrage van covergisting (dierlijke mest met organische reststromen) aan beperking van emissie van broeikasgassen is de gecontroleerde productie en opvang van methaan in biogas. Methaan kan worden toegepast voor de opwekking van energie en vervangt fossiele brandstoffen. Dit levert een duurzame bijdrage aan de reductie van de emissie van de broeikasgassen kooldioxide en methaan. Daarnaast wordt verwacht dat covergiste mest een lagere lachgasemissie tot gevolg heeft bij toepassing van het product als meststof op het land in vergelijking met ruwe mest. Verwerking van 10 tot 25% van alle mest in Nederland via covergisting leidt tot een emissiereductie van 0,7-1,5 miljoen ton CO2-equivalenten per jaar. Hiervoor zijn enkele honderden regionale vergistingsinstallaties nodig die in vijf jaar kunnen worden opgezet. De investeringskosten bedragen ongeveer 150 gulden pervermeden ton CO2- emissie en kunnen naar verwachting worden terugverdiend. Toepassing van covergisting in Nederland op grote(re) schaal kan leiden tot een emissiereductie in de orde van 5 miljoen ton CO2-equivalenten per jaar uit de Nederlandse landbouw.Er zijn nog onzekerheden in de berekening, die de emissiereductie van lachgas nog kunnen laten toenemen. Covergisting biedt handreikingen voor beperking van het mineralenoverschot en leidt tot minder kunstmestbehoefte. Het belangrijkste dilemma van covergisting is de beperkte mate van acceptatie door boeren van het eindproduct als gevolg van onbekendheid met productiewijze en productkwaliteit. Mogelijkheden om de acceptatie te vergroten en voor ontwikkeling van adequate kwaliteitscontrole worden in dit rapport besproken