Beperking van lachgasemissie door gebruik van klaver in grasland; een systeemanalyse

In het kader van het reductieplan overige broeikasgassen (ROB) worden de mogelijkheden bestudeerd voor het verminderen van de lachgasemissie uit landbouwgronden door gebruik van klaver ter vervanging van (een deel van de) benodigde kunstmest. In deze bureaustudie wordt een vergelijking gemaakt tussen grasland met en zonder klaver bij een gelijke opbrengst, zodat het effect van verlaging van het stikstofniveau gescheiden wordt van het effect van het gebruik van klaver. De principiële emissieverlagendemaatregel binnen dit project is de vervanging van kunstmest door klaver bij gelijkblijvende opbrengst. Gebruik van klaver gaat gepaard met een duidelijke verlaging van de emissie van N2O en CO2 bij de productie en distributie van kunstmest. Deze bedraagt10,7 kg CO2-equivalenten per kg kunstmeststikstof in de vorm van ammoniumnitraat, verreweg de meest gebruikte vorm van kunstmeststikstof in Nederland. Een emissievermindering van 0,1 miljoen ton CO2-equivalenten per jaar (als gevolg van een verminderde emissie uit productie en distributie) lijkt bereikbaar bij uitbreiding van het areaal grasland met klaver met een oppervlak in de orde van 50 000 tot 60 000 ha. Dit is ongeveer 10% van het in principe voor gebruik van klaver geschikte oppervlak grasland in Nederland van 600 000 ha. Bij een maximale vervanging van kunstmeststikstof door klaver op hiervoor geschikte grond zou dus een emissievermindering in de orde van 1,0 miljoen ton CO2-equivalenten per jaar mogelijk zijn. De maatregel vervanging van kunstmest door klaver is rendabel bij stikstofbemesting van 200-250 kg per ha per jaar en niet bij het gangbare bemestingsniveau. Onder MINAS zal dit huidige bemestingsniveau dalen en is deze maatregel effectief met hoge kostenefficiëntie