Towards personalized cardiovascular risk management in renal transplant recipients

Hart- en vaatziekten (HVZ) vormen de nummer één doodsoorzaak bij niertransplantatiepatiënten. Het risico op overlijden aan HVZ in niertransplantatiepatiënten is derhalve vele malen groter dan in de algemene populatie. Dit komt door een optelsom van algemene risicofactoren voor HVZ die ook in de algemene populatie voorkomen (zoals hoge bloeddruk, overgewicht en suikerziekte) én transplantatie-specifieke risicofactoren (zoals slechtere nierfunctie en gebruik van medicijnen tegen afstoting zoals prednisolon). In dit proefschrift onderzochten we mogelijke manieren om het risico op HVZ bij niertransplantatiepatiënten te verlagen en de behandeling aan te passen aan de individuele patiënt. Hoge bloeddruk is de meest voorkomende risicofactor op HVZ bij niertransplantatiepatiënten. We vonden (met een gerandomiseerde cross-over studie) dat een zoutbeperkt dieet de bloeddruk bij niertransplantatiepatiënten aanzienlijk doet dalen, zonder dat het nadelige effecten heeft op de nierfunctie. Daarnaast keken we naar de behandeling met prednisolon. Langdurige behandeling met prednisolon kent vele bijwerkingen (zoals hoge bloeddruk, suikerziekte en botontkalking). Prednisolon lijkt erg op ons lichaamseigen stress-hormoon cortisol en beïnvloedt daarom de aanmaak en omzetting van dit hormoon. We vonden dat de mate waarin prednisolon de aanmaak en omzetting van cortisol beïnvloedt, gerelateerd is aan het aantal bijwerkingen van prednisolon, het optreden van het metabool syndroom en op overlijden aan HVZ op de lange termijn. Behandeling met een zoutbeperkt dieet en het monitoren van de behandeling met prednisolon (door middel van het meten van lichaamseigen cortisol) zouden in de toekomst dus manieren kunnen zijn om het risico op HVZ bij niertransplantatiepatiënten te verlagen.Cardiovascular disease are the primary cause of death in renal transplant recipients (RTR). In line, cardiovascular risk is greatly increased in RTR compared to the general population. This is due to an interaction of traditional cardiovascular risk factors, which are also present in the general population (such as high blood pressure, obesity and diabetes) and transplantation-related risk factors (such as decreased kidney function and use of immunosuppressive drugs such as prednisolone). In this thesis, we aimed to find new strategies to reduce cardiovascular risk in RTR and to personalize treatment. High blood pressure is the most prevalent cardiovascular risk factor in RTR. We found (using a randomized cross-over trial) that dietary sodium restriction impressively reduces blood pressure in RTR, without affecting kidney function. In addition, we studied treatment with prednisolone. Chronic prednisolone treatment has several unwanted side effects (such as high blood pressure, diabetes and osteoporosis). Prednisolon is structurally similar to the endogenous stress-hormone cortisol, and is therefore able to interfere in cortisol production and metabolism. We found that the degree of cortisol synthesis and metabolism in prednisolone-treated RTR is associated with the severity of prednisolone side effects, prevalence of the metabolic syndrome and also with long-term risk of cardiovascular mortality. Therefore non-pharmacological treatment with dietary sodium restriction and monitoring prednisolone therapy (by means of measuring cortisol homeostasis) could be ways to reduce increased cardiovascular risk in RTR in the future