Migrant family matters:Comparing patterns of intergenerational solidarity and partner separation in the Netherlands

In deze dissertatie worden twee actuele familiethema’s onderzocht onder de vier grootste niet-Westerse migrantengroepen in Nederland: personen van Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse afkomst. Ten eerste wordt er gekeken naar de solidariteit tussen ouders en volwassen kinderen, wat onderwerp van discussie is geworden door de vergrijzing en daarmee toenemende zorgkosten. En ten tweede richt het onderzoek zich op de verbreking van partnerrelaties, een fenomeen wat de laatste halve eeuw zienderogen is gestegen. De empirische studies geven een multidimensionaal beeld van gezinsdynamieken door op basis van survey materiaal, diepte-interviews en registerdata zes vergelijkingen te maken: tussen allochtone en autochtone families, verschillende afkomstgroepen, eerste- en tweedegeneratie migranten, transnationale en uni-nationale families, individuen met verschillende achtergrondkenmerken, migranten die verschillen in de mate van acculturatie en de gezichtspunten van migrantenmoeders en kinderen. De resultaten duiden erop dat relaties met name worden gevormd door omstandigheden en niet de afkomst van families. Er werd aanzienlijke variatie gevonden binnen migrantengroepen. Bovendien waren de overeenkomsten tussen migranten en autochtonen prominenter aanwezig dan de verschillen, met name in de zin van een sterke emotionele moeder-kind band. Deze bevindingen laten ten eerste zien dat vraagstukken als ouderenzorg en het toenemend aantal scheidingen ook zaken zijn die de migrantenpopulatie treffen. Ten tweede rijst wetenschappelijk gezien de vraag wat de juiste vergelijkingsgroepen zijn om familierelaties in de huidige, cultureel diverse Noordwest Europese samenlevingen te begrijpen. Door teveel nadruk te leggen op het onderscheid tussen allochtonen en autochtonen verkrijgen we een incompleet beeld dat geen recht doet aan de diversiteit van migrantenfamilies.Alterations in people’s life-expectancy, social norms and policy regulations have made the solidarity between parents and adult children and the increasing prevalence of divorce into well-discussed topics of public and scientific debate. In this dissertation, these family matters are examined among migrant families in the Netherlands, focusing on the four largest non-Western immigrant groups there: individuals of Turkish, Moroccan, Surinamese and Antillean descent. The studies offer multi-dimensional insights into kin- and partnership dynamics by using survey material, in-depth interviews and register data to make various comparisons: between immigrant and native families, origin groups, immigrant generations, transnational and uni-national families, individuals with different background characteristics, migrants with various levels of acculturation and the perspectives of migrant mothers and children.The results suggest that relationships are shaped by circumstances rather than the origin of families. Family relations within migrant groups were found to vary substantially. Moreover, the similarities between migrant and native Dutch families were more striking than the differences, particularly in terms of a strong emotional mother-child bond. These findings firstly show that the increasing need for elderly care and augmenting occurrence of partner separation are matters that also concern the migrant population. Second, they impel a broader discussion about which groups we ought to compare, if our aim is to understand and aid families in wider society. By fixating too much on the distinction between immigrants and natives, we acquire an incomplete picture that does not do justice to the diversity of contemporary migrant families