Inventarisatie van de fosfaatverzadiging van landbouwgronden in Nederland

Het beleid van de rijksoverheid is erop gericht om te voorkomen dat een te hoge fosfaatbelasting van het grond- en oppervlaktewater optreedt als gevolg van een te hoge fosfaatophoping in de bodem. Mede om deze reden is in het verleden voor gronden die in de mestoverschotgebieden voorkomen, voornamelijk kalkarme zandgronden, een grenswaarde afgeleid voor de mate van fosfaatverzadiging waarboven gesproken wordt van een `fosfaatverzadigde grond¿. Voor de overige gronden ontbreekt vooralsnog een soortgelijke definitie. In dit rapport wordt een overzicht gegeven van de huidige inzichten om voor de overige grondsoorten een soortgelijk criterium en grenswaarden af te leiden. Het betreft hier kalkrijke zand- en kleigronden, kalkarme klei- en lössgronden en veengronden. Vervolgens is nagegaan in welke mate overschrijding van de grenswaarden voor fosfaatverzadiging heeft plaatsgevonden. Hiervoor zijn de analyseresultaten van de landelijke steekproef kaarteenheden nader geïnterpreteerd. Uit deze analyse blijkt dat ca. 56 % van het areaal landbouwgronden in Nederland met fosfaat verzadigd is