Van eendracht en partijzucht:De kerkpolitiek van Willem I

Op 21 september 1815 legde Willem I op het Koningsplein in Brussel de eed af op de grondwet van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. De nieuwe staat, die Willem als de ultieme realisatie van het oude ideaal van Karel V en Willem de Zwijger wilde voorstellen, was in de eerste plaats een schepping van het Congres van Wenen. In 1830 mislukte dit politieke experiment. Deze mislukking stond echter niet in de sterren geschreven. Tweehonderd jaar later wil dit boek zich met historici uit Noord en Zuid zonder nostalgie buigen over dat Koninkrijk. Het was geen vergissing van de geschiedenis, geen verkeerde afslag, zoals Belgische en Nederlandse historici lang hebben beweerd. In dit hoofdstuk wil ik een geïntegreerde visie te brengen op het Verenigd Koninkrijk. Hoe kwam het tot stand? Hoe werd het bestuurd? Hoe viel het uiteen? Ook de nasleep van de scheiding komt in beeld. Hoe lang hield het orangisme stand? En de nostalgie van de Groot-Nederlandse beweging die in de scheiding van 1830 een complot zag? Moeten we de bloei en neergang van het Koninkrijk nu zien als een treurspel, een blijspel, of toch een comedy of errors