Sinds vele jaren is het algemeen bekend, dat blootstelling van het organisme aan tal van vormen van schadelijke prikkeling (stress) gepaard gaat met een verhoogde productie van bijnierschorshormonen. Een bepaalde groep van deze hormonen, de z.g. glucocorticoiden, is in sterke mate werkzaam op de koolhydraatstofwisseling. Hun werking betreft vooral de stimulering van het proces van gluconeogenese in de lever, waardoor glycogeen en dus glucose gevormd wordt uit afbraakproducten van eiwitten en mogelijk ook van vetten. Het is vooral deze werking, die er de oorzaak van is, dat toediening van deze hormonen aan diabetische dieren een vergroting van het glucoseverlies met de urine tot gevolg heeft. ... Zie: Samenvattin