A Closer Look at the Anatomy of Spiral Galaxies

In mijn onderzoek heb ik mij op twee onderwerpen rondom melkwegstelsels gericht. Het eerste gedeelte gaat over de donkere materie halo. Donkere materie is een voor de wetenschap onbekende stof die volledig onzichtbaar is. Alleen door de invloed van zwaartekracht op andere objecten, zoals melkwegstelsels, weten we van het bestaan er van.In mijn onderzoek heb ik in detail gekeken naar de vorm van donkere materie halos rondom melkwegstelsels. Daarbij heb ik aangetoond dat er naast de donkere materie ook veel meer normale materie is, in de vorm van neutraal waterstof. De vorm van de halos varieerde per stelsel. Het blijft onduidelijk of hoe fysisch dit resultaat is. Onderzoek naar een onzichtbare stof vereist vele aannames. In mijn proefschrift ga ik hier ook uitgebreid op inHet tweede onderwerp betreft de rand van de stellaire schijf. In de jaren 70 was aangetoond dat de schijf van sterren in melkwegstelsels niet oneindig lang door liep, maar over een rand bezit waar voorbij er nog maar weinig sterren zijn. Dit werd ontdekt in stelsels die we van opzij kunnen zien. De meeste stelsels zien we echter van boven. De rand werd in deze stelsels nooit duidelijk waargenomen. In mijn proefschrift laat ik zien dat de rand van sterrenstelsels rafelig is. Alleen met zeer hoge-kwaliteits data in combinatie met nieuwe software is het mogelijk om deze randen daadwerkelijk te kunnen zien.I have focused my research on spiral galaxies. The first part concerns the dark matter halo. Dark matter is a substance currently unknown to science. It is invisible and only reveals its presence due to the gravity it exerts on other objects. In my thesis, I have studied the shape of dark matter halos around so-called edge-on oriented spiral galaxies. I have developed new software with which I demonstrates that besides dark matter there is also a higher amount of regular gas, than previously expected. The shape of the halo varied drastic per galaxy. It remains unclear if this is a physical result, or that it is due to one of the many assumptions required in studying an invisible substance. I spend a considerable amount of time discussing all these assumptions.The second topic concerns the stellar disk. In the 1970s, it was shown that the stellar disk in spiral galaxies does not slowly fade with distance. Instead, there is a so-called truncation, beyond which the amount of stars rapidly drops to zero. This was discovered in edge-on galaxies, but has remained an elusive phenomenon in face-on galaxies to this day. I have shown that outer edges of galaxies are 'wobbly', causing these truncations to be blurred out. Only with high quality data, in combination with new software that I've developed, is it possible to detect these truncations in face-on galaxies