Policy options to respond to rapid climate change

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de mogelijkheid niet kan worden uitgesloten dat het klimaat sneller verandert dan voorheen gedacht. Deze studie onderzoekt de verschillende mogelijkheden op een geïntegreerde systematische wijze. Het rapport gaat niet in op de waarschijnlijkheid van extreme klimaatverandering. De meeste opties kunnen in vier categorieën worden ingedeeld: drastische emissiereducties, verwijdering van koolstofdioxide uit de atmosfeer, beïnvloeding van de stralingsbalans van de atmosfeer, en noodaanpassing. Mogelijkheden om broeikasgasemissies drastisch te beperken zijn bekend, maar maatschappelijke weerstand en technologische uitdagingen zullen moeten worden overwonnen om effect te sorteren. Natuurlijke of kunstmatige methoden om koolstof uit de atmosfeer te halen verschillen in haalbaarheid en wat betreft de benodigde energie en ruimte. Opties om de stralingsbalans te beïnvloeden kunnen snel effect sorteren, maar ontwikkeling van en internationale overeenstemming over de veelal controversiële opties zouden enige decennia kunnen kosten. Het opvoeren van de adaptatieinspanningen, waarbij wellicht ook meer radicale opties moeten worden meegenomen, is een laatste toevlucht als de andere opties niet afdoende zouden blijken te zijn. De noodmaatregelen kunnen ook relevant worden als ecologische en maatschappelijke systemen kwetsbaarder blijken dan tot voor kort verondersteld, of als het niet lukt de mondiale emissies voldoende en voldoende snel te beperken. Beleidsopties gericht op het omgaan met extreme klimaatverandering zou vooralsnog parallel aan de reguliere klimaatbeleidsontwikkeling kunnen worden onderzocht. Aldus dit onderzoek van ECN en Alterra, in opdracht van Planbureau voor de LeefomgevingOngoing research on climate change indicates that we cannot rule out the possibility of extreme climatic changes, beyond current IPCC scenarios. The thinking about policy responses to address these risks is still in its infancy. This study explores the possibilities for responding to extreme climatic changes in an integrated, systematic fashion. It distinguishes four main categories of emergency response options: drastic emission reduction, carbon dioxide removal, solar radiation management and enhanced adaptation to unavoidable consequences. These options may also become relevant if natural or social systems would turn out to be more vulnerable than until recently assumed or if current mitigation efforts would be unsuccessfu