City and sanctuary in Hellenistic Asia Minor:Constructing civic identity in the sacred landscapes of Mylasa and Stratonikeia in Karia

In de derde tot eerste eeuw v.Chr. onderging Klein Azië een sterke golf van verstedelijking. Christina Williamson richt zich in haar onderzoek op de rol van heiligdommen in dit proces, in het bijzonder van religieuze centra buiten het stadsareaal. Dit fenomeen wordt onderzocht aan de hand van een viertal case studies in Karië, in zuidwest Klein Azië. Hieronder vallen de heiligdommen van Zeus Labraundos en de inheemse god Sinuri en hun relatie met de stad Mylasa, die een reorganisatie onderging in de tweede helft van de derde eeuw v.Chr.; en de heiligdommen van Hekate te Lagina en Zeus te Panamara met de nieuw gestichte stad Stratonikeia in ongeveer dezelfde periode. Williamson’s onderzoek heeft een sterk interdisciplinair karakter; er is een methodologisch kader ontwikkeld dat afgeleid is van zowel historische en archeologische theorieën als van cognitieve psychologie, socio-geografische studies en netwerkmodellen. Ze toont aan dat deze op het oog afgelegen heiligdommen een belangrijke rol speelden in een aantal van de transformatieve processen in stadsformatie, en meer in het bijzonder dat festivals en processies centraal waren voor sociale cohesie, territoriale integriteit, en stedelijke identiteit onder hybride en verspreide gemeenschappen. Zie ook http://citysanctuary.n