Vestiging van roofmijten in anjer en potplanten

In dit project is gekeken naar mogelijkheden om de vestiging van roofmijten in anjer en potplanten te verbeteren voor de bestrijding van spint en trips. Anjer bleek geen goede waardplant voor roofmijten te zijn. De eileg van roofmijten was beduidend lager op anjer in vergelijking met paprikablad, terwijl de voedselvoorziening gelijk was. In de teelt van anjer konden voermijten die als prooi dienen voor roofmijten gedurende 11 weken in stand worden gehouden in kweekbakken met toplagen bestaande uit bark, zemelen en gist. Dit resulteerde niet in een verbeterde vestiging van roofmijten in het gewas. In de teelt van Chamaedorae zijn verschillende soorten roofmijten ingezet om te bepalen welke soorten zich het makkelijkst langdurig vestigen. In alle gevallen was de vestiging bij lage spintdichtheden zeer slecht en werd na 2 weken vrijwel niets meer teruggevonden. In Calathea kon de vestiging van de spintspecialist Phytoseiulus persimilis verbeterd worden door ze om de 3 dagen bij te voeren met dode spintstadia. Dit resulteerde in significant lagere spintdichtheden ten opzichte van planten waar niet was bijgevoerd. Meer onderzoek is noodzakelijk om te verkennen of deze methode kansen biedt om op praktijkschaal toe te passen.This project was focussed on the establishment of predatory mites that are used for the control of spider mites and western flower thrips in carnation and potted plants. The waxy layer on carnation leaves seem to hamper predatory mites, as oviposition rates were much lower on carnation leaves than on sweet pepper leaves. A greenhouse trial showed the potential of using a mulch with bark, bran and yeast to maintain populations of prey mites for 11 weeks. However, this did not enhance the establishment of predatory mites in the crop. Several species of predatory mites were released in Chamaedorae with low densities of spider mites, but none of them established for more than 2 weeks. Therefor a new method was developed to establish populations of Phytoseiulus persimilis by adding every 3 days dead stages of spider mites as an additional food source. This resulted in a significant better control of spider mites compared to treatments without this additional food source. More research is needed to further develop this method and to explore the potential for practical application