Toepassing van videotechnieken bij monitoring glasaal

Op dit moment is er onvoldoende kennis over het gedrag van glasalen rond migratieknelpunten zoals schut- en spuisluizen. Vanwege hun geringe formaat zijn glasalen met akoestische camera’s niet goed te onderscheiden van andere kleine vissen. IMARES heeft onderzocht of videotechnieken bruikbaar zijn om het gedrag van glasalen in een veldsituatie te onderzoeken. Voor dit project is een onderwater inzetbare combinatie gebouwd van een infrarood-camera en LED-infrarood belichting. Infrarood licht wordt door vissen als niet/minder storend ervaren en zal gedrag dus weinig of in het geheel niet beïnvloeden, terwijl dit met normaal licht wel het geval zal zijn. Tijdens de veldtesten bleek dat de zichtdiepte van het systeem beperkt was, zeker wanneer het water veel zwevend materiaal bevatte. Desondanks werden naast garnalen en andere kleine vissen toch duidelijk herkenbare glasalen waargenomen. Vanwege de geringe zichtdiepte zal het in de meeste gevallen niet mogelijk zijn om een individuele glasaal gedurende langere tijd te volgen om zo inzicht te krijgen in zoekgedrag rond migratieknelpunten. Het videosysteem kan wel ingezet worden om de aanwezigheid van glasaal op een specifieke plek van geringe omvang zichtbaar te maken en in de tijd te monitoren