Wat kan duurzame handel bijdragen aan het behoud van natuurlijk kapitaal?

Het afgelopen decennium zijn er flinke stappen gezet met het duurzamer maken van internationale handelsketens van grondstoffen, zoals soja, palmolie, cacao en tropisch hout. Deze in Nederland geïmporteerde grondstoffen zijn steeds vaker gecertificeerd volgens internationale marktstandaarden voor duurzame productie. Daarmee wordt geprobeerd om elders in de wereld betere productieomstandigheden te creëren en negatieve milieueffecten te beperken. Het PBL heeft in deze studie onderzocht of het mogelijk is om met deze standaarden ook het ‘natuurlijk kapitaal’ beter te beheren, of anders gezegd, of het mogelijk is om waardevolle diensten die de natuur aan de maatschappij levert in stand te houden. Bossen zijn een bekend voorbeeld van natuurlijk kapitaal; ze zijn van grote waarde voor de maatschappij omdat ze koolstof opslaan. Uit een kosten-batenanalyse blijkt dat het certificeren van grondstofproductie allerlei maatschappelijke baten oplevert, zoals het verminderen van milieuverontreiniging, bodemerosie en gezondheidsschade. Maar voor de producenten die duurzamer willen opereren zijn de financiële baten vaak beperkt. Deze scheve verdeling van kosten en baten over private en publiek betrokkenen staat het verder opschalen van duurzame productie in de weg. Naast certificering moet daarom ook naar andere oplossingen worden gezocht